Universe: Przyjd

Muzyka i słowa: Adam Lakota
Przyjdź do mnie, kiedy zgaśnie światło dnia
i noc obudzi zakochanych.
Przyjdź do mnie, bo ciebie mi brak
i naszych marzeń nierealnych.
Chcę dotykać twoich rozpalonych ust,
w ramionach tulić cię bez końca.
Proszę! Przyjdź do mnie znów
i bądź przy mnie aż do wschodu słońca.
Jestem spragniony twojej miłości,
twych zwiewnych pieszczot, twej niepewności,
z tobą chcę płynąć do zmysłów zenitu,
tam, gdzie nie słyszy nikt rozkoszy krzyku.
Tak długo, tak długo ciebie nie ma.
Nie wiem, czy starczy mi nadziei.
czerń nocy już w szarość się zmienia
i znowu ktoś inny nas rozdzielił.
Jestem spragniony twojej miłości,
twych zwiewnych pieszczot, twej niepewności,
z tobą chcę płynąć do zmysłów zenitu,
tam, gdzie nie słyszy nikt rozkoszy krzyku.
Jestem spragniony twojej miłości,
twych zwiewnych pieszczot, twej niepewności,
z tobą chcę płynąć do zmysłów zenitu,
tam, gdzie nie słyszy nikt rozkoszy krzyku.
Jestem spragniony twojej miłości,
twych zwiewnych pieszczot, twej niepewności,
z tobą chcę płynąć do zmysłów zenitu,
tam, gdzie nie słyszy nikt rozkoszy krzyku.
Jestem spragniony twojej miłości,
twych zwiewnych pieszczot, twej niepewności,
z tobą chcę płynąć do zmysłów zenitu,
tam, gdzie nie słyszy nikt rozkoszy krzyku.
...twojej miłości...
...spragniony...
...jestem...