Anette Olzon: Falling

Przywdziewając jaskrawe światło księżyca
Zaprzestałam jakichkolwiek zmian
Odległy oddech ,
a cienie zasnuły mi twarz
Wyczuwam mgnienie echa
Od przeszłości aż do teraźniejszości
I nie potrafię powstrzymać łomotu swego serca

Chwile przychodzą i odchodzą?

Spadam!
Od tych wszystkich tajemnic mojego umysłu
Cały ten czas
mam w pamięci
Tych, których niegdyś opuściłam
Upadam!
Z dala od widoku
Spadam w niedostatku?

Cień i odległy szept
Nikt nie słyszy ani nie czuje mego strachu
Przeklinam tych, którzy skradli me serce
W świadomości ? dzieją się cuda
Wiara krzyżuje się, anioły nadchodzą
Zabierz mnie do domu
poskładaj mnie w całość!

Upadam!
Od tych sekretów w mej głowie
A cały ten czas pamiętam
Tych, których porzuciłam
Runę w dół!
Z dala od ich oczu
Spadam w niedostatku?

Nie mogę przestać ani pokazać swej twarzy!
Popadnę w obłęd!
Te pozory, które zachowujesz są jeszcze dziwniejsze niż mój ból?
Wszelkie życzenia, jakie miałam w przeszłości
One odeszły.
Odeszły tak daleko?
Spadam w niedostatku?

Spadam!
Od wszystkich tajemnic mojego umysłu
Przez cały ten czas
nie zapominam
O tych, którzy pozostali w tyle
Upadam!
Z dala od widoku
Spadam w niedostatku?

Od wszystkich tajemnic mojego umysłu
Przez cały ten czas
nie zapominam
O tych, którzy pozostali w tyle
Upadam!
Z dala od widoku
Spadam w niedostatku?