BrainStorm: Na zare

Nie-nie,ja już wiem,
Ja wiem,że młodość się skończyła.
Teraz mogę tylko wspominać.Pamiętam wtedy w młodości,nie czułem się szczęśliwym.Wydawało mi się odwrotnie,że wszystko takie złożone,nie rozumieją mnie,nie słyszą mnie,lecz teraz ja wiem,że tam i wtedy było szczęście.
A wtedy ja nic nie wiedziałem.Wtedy tak chciałem wszystkiego!! Jakże ja wtedy chciałem czegoś! I wydawało mi się,że słyszę,że wołają mnie....

O brzasku głosy zowią mnie!
O brzasku głosy zowią mnie!

A czego oczekiwałem wtedy? Oczekiwałem cudownego losu,
niepowtarzalnego życia.Jak ja chciałem to wszystko poczuć,wszystkiego spróbować i to jak najszybciej.Wtedy mogłem iść ulicą,odbijać się w witrynach i mieć wielką nadzieję,że obowiązkowo mnie polubią,że czekają na mnie.A jeszcze mogłem do rana słodko myśleć i z drżeniem czuć,że tuż-tuż,już tym rankiem,już wkrótce...już wkrótce...

I tam,w młodości,gdy patrzyłem na poranną mgłę nad rzeczką i wracając do domu nad ranem,po śpiącym jeszcze mieście,zawsze mi się wydawało,dokładniej,byłem przekonany,że wołają one tylko mnie...tylko mnie...


Młodość minęła...Lecz życie się toczy....Ono darzy nam chwile szczęścia,a czasami pyta
złamać....Wielokątne,wielokrotne życie...I po wielu dziesięcioleciach znów zrozumiemy,że byliśmy szczęśliwi,lecz znów nie zauważyliśmy tego...Trzeba je cenić tu i teraz,takim,jakie ono jest....ŻYCIE - TO JEST SZCZĘŚCIE....

Tłum.S.Romanik.