Celtic Woman: The soft goodbye

Kiedy światło zaczyna gasnąć,
A morze zasnuwają cienie,
Jedyna jest promienna gwiazda na wieczornym niebie;
To światło Twej miłości prowadzi mnie, gdy podążam swoją drogą.

Jest jedno marzenie, które nie uśnie;
Płonąca nadzieja, która nie umrze;
Więc muszę teraz odejść razem z wiatrem,
A Ciebie zostawić tu, aż nadejdzie przypływ.

Czas odlecieć, czas dotknąć nieba.
Samotny głos – nawiedzający płacz;
Jedyna piosenka, jedyna jaśniejąca gwiazda
Niech mnie poniesie przez najciemniejszą noc.

Deszcz przychodzi zza szarych wzgórz,
I w powietrzu usłyszysz moje ciche pożegnanie;
Usłysz pieśń którą Ci zaśpiewam,
Kiedy przyjdzie odejścia czas.

Kiedy odejdę i wyrosną mi skrzydła,
I odnajdę krainę, do której zawiedzie mnie przeznaczenie,
Najjaśniejsza gwiazda na wieczornym niebie;
(To twoja miłość w oddali)
To będzie Twoja miłość czekająca na mnie w oddali .