Grammatik: Ka

Czasem są chwile, gdy problem jest w każdym krokuW pięści ściskasz frustracjeBezsilne łzy ci płyną z oczySą takie momenty, gdy ufa się już tylko BoguA wszystko czego chce się, to jakiś na szczęście sposóbGdy z kolejnych łez atak przychodzi złościO ścianę niszczysz pięści, miotasz się w bezsilnościWpada się w problem jak w bagno, w wir nicościA świat twych zasad prostych już runąłJak domek z kartBoże proszę byś problem usunąłBym lepsze świat zobaczył jutro rano się budzącUspokojenie, pomóż znaleźć to, co w sercu drzemieCo siedzi we mnie, proszę cię o toPomóż usunąć mi z duszy kłopotPanie proszę!Każdy z nas ma te chwileGdy się do ciebie modli BożeRazem z przyjaciółmi, pomóżW odwadze przed następnym krokiem pomóżI daj schronienie jak w rodzinnym domuI cicho cię proszę chroń przed ścieżką ciemnąNawet najtwardsi mają chwile, kiedy potrzebują klęknąćCzęsto mam takie chwile jak w najgorszym horrorzeMyślę Boże, czy jeszcze coś gorszego stać się możeMoże ty mi pomożesz, gdy świat mój nagle legnie w gruzachPowiedz, czy mi się uda znaleźć spokój w życia trudach?Wiem, to kolejna próba, których dużo było w sumieChociaż wiem, co robić, jednej rzeczy nie rozumiemCzemu w ludzi tłumie jest tyle krzywdy?Czemu tego tyle?Przecież życie to miał być przywilej, a tutaj takie chwile:Znowu czujesz ostrze na gardleI wyraźna przyszłość widziana w krzywym zwierciadleJak statek ma porwane żagle stoi w miejscuJa tak samoAle wiem ze mogę wygrać partię z góry przegranąBo gdy obudzę się ranoBędę miał siłę by walczyćBy ruszyć z miejscaNa pewno to mi wystarczy(to mi wystarczy, na pewno to mi wystarczy)Każdy ma chwile, że by to wszystko jebnąłI patrzy w lustro jak łzy mu cieknąAle go nie razi światłoTo razi świat, coUpokarza, uczucia zamrażaTakie sytuacje stwarzaŻe masz wszystkiego dosyć Ile można od życia w serce przyjmować ciosy?Gdy najlepszy przyjaciel mówi do ciebie-posypPomożesz mu, to zaśmiecisz swoją duszęCo dzień się uczęFałszywki gdzie się nie ruszęA trwać muszęW prawach ulicy, co nie są łatweDzisiaj przyjaciel, jutro jego imię dla mnie martweA dobry chłopak, wczoraj miał matkę, a dziś jej nie maTo dla ciebie *****-chłopaku się nie łamWiem, że jest ciężko, wiem, że ona jest tylko jednaI wiem, że każdy ma chwile, że się po cichy żegnaAle trzeba je przetrwaćNa środku scena, a nawet w roguCzekając na lepsze chwile, powierzając się BoguBoże uchowaj mnie, o tak niewiele cię dzisiaj proszęI uwolnij od bagażu, który na plecach noszęZ życia dużo już wyniosłem, więc przestań mnie doświadczaćNie chcę tak do końca walki z problemami staczaćGrzechów było wiele, dobrze wiem, nie jestem świętyJak każdy napotykam na życiowe zakrętyMiewam czasem chwile, gdy czuję się za bardzo pewnyI takie w których mój rozdział wydaje się zamkniętyEgzystencja bez puenty, może mi się to należy?Za to, że zbłądziłem i przestałem kiedyś w ciebie wierzyćTeraz kilka pacierzy, mam nadzieję, że wysłuchaszLiczę na to, bo właśnie strach do mych drzwi pukaTo normalna skrucha, gdy ma się chwile słabościPamiętasz jak dążyłem kiedyś do doskonałości?Pewny swojej mądrości, nie widzący swoich wadTeraz na usługach tego, który stworzył światKażdy ma takie chwile, że w duszy deszcz padaJedyne co, chciałoby się teraz płakaćNowy sens nadać, spokój oddechemPrzyspieszone serca bicie, życie na krechęTyle chwil w których myślałem, że to koniecSmutna twarz w dłoniach dziś ukrytaTe same myśli, ale inny sens wynikaKolejny dzień, ten sam wpis do pamiętnikaPrzeszłość miga jak migawka fleszaChce czuć smak życia na swoich ustachKolejna kartka, ale ona jest już pustaTe same dni, tak ja rekurencje w lustrachTe same sny, chociaż każdy z nich jest innyZnów spływają tak jak strugi deszczu z rynnyChcę dopiąć swego, choć czar już dawno prysnąłNie wiem jak ty, ale ja tu gram o wszystkoMoże to wkurzać, kiedy patrzą ci na ręceNiech sobie patrzą, dla nich lepiej już nie będzieKażdy ma chwile, że się po cichu modliI prosi Boga o to, aby się nie upodlićNie ma ideałów na tym świecieNikt nie żyje po raz drugiKażdy stara się iść prosto, ale czasem drogę gubiSzukając wsparcia, błądzi po życiowych stokachPrzemyślenia chłopaczyny, który dorósł w blokachChyba każdy ma chwile, że czasami wątpiI zastanawia się, czy zawsze dobrze postąpiłBoże daj mi siłę, powiedz mi co mam robićJak walczyć z tymi, co w najgorszych chwilach chcą mnie dobićZ tymi, co chcą szkodzić, z nimi nie pisane jest się godzićBo to szlam tego świata, tu chodzi właśnie o toBy być wokół tych, co są cenniejsi niż złotoBoże zastanawiam się ile mój czas będzie płynąłA gdybym zginął, to opiekuj się moją rodzinąCzłowiek stwarza pozory, boi się, że życie przegraBo każdy ma chwile, że się po cichu żegna