Michał Bajor: Nie opuszczaj mnie

Nie opuszczaj mnieKażda moja łzaSzepcze, że co złeSię zapomnieć daZapomnijmy tenUtracony czasCo oddalał nasCo zabijał nasI pytania złe I natrętne takJak, dlaczego, jakZapomnijmy jeNie opuszczaj mnieJa deszczowym dniemCi przyniosę z ziemGdzie nie pada deszczPereł deszczu sznurJeśli umrę z chmurSpłynie do twych rąkŚwiatła złoty krągI to będę jaW świecie ziemskich sprawMiłowanie meBędzie pierwszym z prawKrólem stanę sięA królową tyNie opuszczaj mnieNie opuszczaj mnieJa wymyślę ci słowaKtórych sens pojmiesz tylko tyZ nich ułożę baśńJak się serca dwa pokochałyNa przekór ludziom złymZ nich ułożę baśńO tym królu coUmarł z żalu boNie mógł kochać cięNie opuszczaj mniePrzecież zdarza sięŻe największy żarCiska wulkan coNiby dawno zmarłPól spalonych skrajWięcej zrodzi zbóżNiż zielony majW czas wiosennych burzGdy księżyca cierńLśni na nieba tleA z czerwienią czerńNie chcą złączyć sięNie opuszczaj mnieNie opuszczaj mnieJuż nie będzie łezJuż nie będzie słówDobrze jest jak jestTylko taki kątMały kąt mi wskażGdzie twój słychać śmiechWidać twoją twarzChcę gdy złoty krąg słońca wzejdzieByć co dniaCieniem twoich rąkCieniem twego psaNie opuszczaj mnie