O.S.T.R.: W oceanie zmys

Poznaj duszę alkocholikai witaj w oceanie zmysłów,gdzie katastrofa goni katastrofę.2003, miejsce Łódź, moje miasto, kocham je.1.Jedna z katastrof, Posejdon to patronwiatr w żagle dmucha tym co się nie martwiązamiast zasłaniać się klamką wolę myśleć nad farsą co powoduje, że inni czoło marszcząto nie świat elit choć taki mógłby byćwóda, proch, przemytpotrafi (???)to czysty trening, umysł ideiktórych zamienić się nie dato nie fikcja jak Sega czy Kingsajspodstawówka, podpisy na gipsachdziś ten siedzi, drugi zninął, trzeci to policjant.kto pierwszego skitrałdziwne, znów na mieliźniebo ludzi robią w pizdę jak telewizjerróżne przypadki dla rozłożonych na łopatkibonus, przez pokolenia skurwiałych z domówhistorii kilka tomówodwieczny konflikt kąsito czego nie da się zastąpićzostaje czekać na odpływgrzechu ocean, nieobliczalny jak KoreaTy się nie łam, to dla tych miekkich jak Niveaimię ma jedno: strachto wszystko dzieje się na serioRef.Ja tego nie wymyśliłem: dobro czy złoto jest ukrop, yoPowiedz mi ile jest tych, którym wiatr wieje w żagletu rzeczy dzieją się nagle (2 x)2. Kolejna klęska, tak Bóg za grzechy się odwdzięczakolejne symbole toną w morzu Barentsa na nożu krew krwi smakoby był obcynie wytłumaczy mi żaden prorok czy dotrwam w biegujak wiatr wieje mi w twarzzsyłając kolejny rebusoparty o autobusowy przegubtylko oglądam marzycieli w różowych goglachto nie przykład sensacji jak Marek Kondratbieda format ma większy od telepajęczyngrzechu Pacyfik jak epidemia grypyco zima z tych samych przyczyn przez klimatta sama obiecana ziemiaŁódź z pokolenia na pokoleniejedna z katastrofchowam więc twarz co zdążyła już zmarznąćmiasto nie klasztor nie szukaj w tym snueŁ De Zet 03 w oceanie zmysłówRef.Ja tego nie wymyśliłem: dobro czy złoto jest ukrop, yoPowiedz mi ile jest tych, którym wiatr wieje w żagletu rzeczy dzieją się nagle (2 x)