Sabrina Carpenter: Thinking Out Loud

Kiedy twoje nogi nie będą już pra­co­wać tak jak kie­dyś
I nie będę mógł cię rzu­cić na kolana
Czy twoje usta wciąż będą pamię­tać smak mojej miło­ści?
Czy twoje oczy nadal będą się uśmie­chały znad Two­ich policzków?

Skar­bie, będę cię kochał aż będziemy sie­dem­dzie­sięciolatkami
Kocha­nie, moje serce mogłoby kochać
Tak mocno, jak ­bym był 23-latkiem


Myślę o tym, jak ludzie zako­chują się w tajem­ni­czy spo­sób
Może tylko przez dotyk dłoni
A ja zako­chuję się w tobie każ­dego dnia
I chcę tobie po prostu powiedzieć, że jestem


Więc, skar­bie, teraz
Weź mnie teraz w swoje kocha­jące ramiona
Poca­łuj mnie w świe­tle tysiąca gwiazd
Ułóż swoją głowę na moim biją­cym sercu
Myślę na głos
Że może zna­leź­li­śmy miłość wła­śnie tu, gdzie jesteśmy


Kiedy stracę już wszyst­kie włosy i moja pamięć nie będzie już tak dobra
Tłumy nie będą pamię­tać mojego imie­nia
Kiedy moje dło­nie nie będą grały na strunach w ten sam sposób
Wiem, że nadal będziesz mnie kochać

Kocha­nie, twoja dusza nigdy się nie zesta­rzeje, jest wiecz­nie młoda
I Twój uśmiech będzie na zawsze w moich myślach i pamięci

Myślę o tym, jak ludzie zako­chują się w tajem­ni­czy spo­sób
Może to jest część planu
Będę nadal popeł­niał te same błędy
Mając nadzieję, że mnie zrozumiesz


Ale, skar­bie, teraz
Weź mnie w swoje kocha­jące ramiona
Poca­łuj mnie w świe­tle tysiąca gwiazd
Ułóż swoją głowę na moim biją­cym sercu
Myślę na głos
Że może zna­leź­li­śmy miłość wła­śnie tu, gdzie jesteśmy

Więc, skar­bie, teraz
Weź mnie w swoje kocha­jące ramiona
Poca­łuj mnie w świe­tle tysiąca gwiazd (Oh, Kochanie)
Ułóż swoją głowę na moim biją­cym sercu
Myślę na głos
Że może zna­leź­li­śmy miłość wła­śnie tu, gdzie jeste­śmy
Kocha­nie, zna­leź­li­śmy miłość wła­śnie tu, gdzie jeste­śmy
I zna­leź­li­śmy miłość wła­śnie tu, gdzie jesteśmy