The National: The Rains of Castamere

Nie lubię dosłownych tłumaczeń. Wolę takie, które odchodząc od przekazania treści słowo w słowo próbują za to oddać rym i rytm utworu oryginalnego. Stąd tez ja ten utwór widzę tak:


I kimżeś jest?
-Rzekł dumny lord-
że giąć mam kark w pokłonie?
Kotem jedynie w przebraniu groźnym.
To wszystko, na tym koniec.

Odziany w złoto oraz w purpurę
Lew dumny szczerzy kły.
Lecz także ja kły groźne mam,
Długie i ostre jak Ty.

Tak oto rzekł, tak oto rzekł
Ten Castamere Pan.
Lecz dzisiaj deszcz w dom jego siekł,
Nie ostał się on sam.

Lecz w zamek jego siecze deszcz,
Nikt nie pilnuje bram.