Verba: Zakazana miłość (ft. Mikołaj)

to były piękne dni
odeszły razem z nim
on nie przychodzi by
już nie pamiętać nic
a kwiaty więdną i
deszcz już nie wskrzesi ich
mogłaś to przetrwać by
po prostu dalej żyć

Młoda dziewczyna
Duże miasto
Niezłe możliwości
Dużo znajomych
Fajnych ludzi, z całej Polski
Kiedyś myślała o zabawie
Dzisiaj – o przyszłości
Poznała spoko gościa
Przez zbieg okoliczności

Typ rozpoczął szczerze
Mówiąc ze ma żonę
Spoko, dla niej to znajomość
Tylko jest na moment
Można spędzić czas, pogadać
Wypić zimną colę
W końcu przecież każde pójdzie w swoją stronę
Parę spotkań i rozmowy zwykłe z życia
Gdyby miało być tak łatwo, to nie miałbym o czym pisać
Nie miał to być żaden romans, przecież są zasady
Pokazywał zdjęcia córki z rodzinnej zabawy
Czy on łamał dystans trudno to ocenić
W sumie nie dał jej sygnału że chciałby coś zmienić
Może nie powinien nawet z nią zamienić słowa
Żona mogłaby pomyśleć, że to wszystko sprowokował

to były piękne dni
odeszły razem z nim
on nie przychodzi by
już nie pamiętać nic
a kwiaty więdną i
deszcz już nie wskrzesi ich
mogłaś to przetrwać by
po prostu dalej żyć

Wiesz, że udowodniono, że wystarczy 120 godzin
By zrodziło się uczucie, które może tu zaszkodzić
Zwykła relacja zamieniona w słabość
Obustronna choć chwilowa zakończona zdradą
On się wystraszył, dobrze wie, że jest winny
To nie fair, wobec żony, córki i dziewczyny
Wycofanie, prośba zapomnieć musimy
Lecz ona zapatrzona nie ma na to siły
Wypisywała, lecz on wolał zamilknąć
Tylko napisał do niej "zostaw mnie kretynko"
Próbowała go oszukać pisząc, że jest w ciąży
Ten napisał "pożałujesz, jeśli mnie pogrążysz"
Później będąc w pracy zobaczył kwiaty
Do bukietu przyczepiona kartka i tam skromny napis:
"Kocham Cię mimo krzywd, to dla Ciebie,
połóż je na grobie na moim pogrzebie"

Chyba widziałem gościa miesiąc później
Był przybity i już nie chodził tak dumnie
W podkrążonych oczach prośba by powtórnie
Przeżyć te kilka chwil
Stał pod blokiem jak bezdomny
Myśli tak mroczne wykańczały go gdy spojrzał na rękę bez obrączki,
W życie już zwątpił, sam by się uwolnił gdyby nie to,
że kwiaty przynosił co wtorki

to były piękne dni
odeszły razem z nim
on nie przychodzi by
już nie pamiętać nic
a kwiaty więdną i
deszcz już nie wskrzesi ich
mogłaś to przetrwać by
po prostu dalej żyć

to były piękne dni
odeszły razem z nim
on nie przychodzi by
już nie pamiętać nic
a kwiaty więdną i
deszcz już nie wskrzesi ich
mogłaś to przetrwać by
po prostu dalej żyć