Adagio: Seven Lands Of Sin

Złote łzy z moich oczu
Podmuch piasku na moją twarz
Oznacza rozpoczęcie mojej pokuty
Lecz teraz jest już za późno, aby żałować
Błądzenie w labiryncie łez
Wspinaczki na piramidy smutku
Bogowie już zadecydowali o moim losie
Muszę przejść przez siedem terenów grzechu
Oddech staje się coraz cięższy i cięższy
Moje ciało i dusza są po kolei rozrywane
Widząc ten piekielny balet
Ryczących żywiołów
Sam stawiam czoła swojemu przeznaczeniu
Jak bezradny niewolnik
Błądzenie w labiryncie łez
Wspinaczki na piramidy smutku
Bogowie już zadecydowali o moim losie
Muszę przejść przez siedem terenów grzechu
Spotkanie z Bogiem Wiatru
Pragnę pokonania i krwi
Po raz kolejny zostałem wojownikiem
Nie zaakceptuję
Tego pozwolenia bez powstania
Tylko krew, czysta czy skażona,
Powie nam czyj ruch przejdzie niezauważony
Chaotyczna siła stali
Właśnie zaznaczyła swoje granice
Upadam, przytłoczony bólem
Zło już nigdy nie zwycięży ponownie
Wieczny upadek
Moja udręka trwać będzie
Błagam o brak litości
Będę błądził poprzez pozostałe sześć terenów grzechu
Związany wściekłością i dostojnością