Agnieszka Chrzanowska: Zakochani

Nic nas doprawdy nie dzieli
Nie ma się z czego tłumaczyć
Nic nie musimy przebaczyć
Ja Tobie ani Ty mnie
Nic nas doprawdy nie dzieli
Nawet tęsknota bo za czym
Ciebie mi los mój wyznaczył
A Tobie wyznaczył mnie
Zakochani bez pamięci jak my zakochani
Tak w tym szczęściem bezmiary pijani
Nie do wiary po prostu że można się kochać aż tak
Zakochani chodź by przyszło nam wszystko utracić
Jeszcze zawsze miłością bogaci
Nie do wiary po prostu że można się kochać aż tak
Nasza miłość, powiedz no powiedz Ty sam
Ta nasza miłość może przyśniła się nam
Zakochani bez pamięci jak my zakochani
Tak w tym szczęściem bezmiary pijani
Nie do wiary po prostu że można się kochać aż tak
Czasem się nie wie dlaczego
Coś tam niechcący się rzekło
Raj nas zamienia się w piekło
Ja winie Ciebie Ty mnie
Na coś nie bardzo miłego
Zbyt się poważnie zanosi
Ktoś kogoś przyjdzie przeprosić
Ja Ciebie albo Ty mnie
Pojednani wywracamy jak burzą znękani
Jak po burzy do cichej przystani
Nie do wiary po prostu że można się kochać aż tak
Pojednani chodźmy przyszło nam wszystko utracić
Jeszcze zawsze miłością bogaci
Nie do wiary po prostu że można się kochać aż tak
Nasza miłość, powiedz no powiedz Ty sam
Ta nasza miłość może przyśniła się nam
Zakochani bez pamięci jak my zakochani
Tak w tym szczęściem bezmiary pijani
Nie do wiary po prostu że można się kochać aż tak
Pojednani wywracamy jak burzą znękani
Jak po burzy do cichej przystani
Nie do wiary po prostu że można się kochać aż tak
Nasza miłość, powiedz no powiedz Ty sam
Ta nasza miłość może przyśniła się nam
Zakochani bez pamięci jak my zakochani
Tak w tym szczęściem bezmiary pijani
Nie do wiary po prostu że można się kochać aż tak
że można się kochać aż tak
że można się kochać aż tak