Aron x Krux: AntyFobia - feat. Bajorson

Przepraszam, że dzwonię,
wiem, że jest późno,
leczysz moje fobie,
życie bywa kurwą.
I tego nie wiem, co nadejdzie jutro,
jadę do ciebie, z kwiatami, wódką.

Jadę do ciebie, z kwiatami i z wódką,
szczęście ma to do siebie, że trwa zbyt krótko,
chyba nienawidzi mnie już nawet lustro,
spójrz w głąb mnie i powiedz, że nie jest za późno,
dwa głębokie wdechy i parę uciśnięć,
tylko ty możesz ocalić mnie, znaleźć wyjście,
dla mnie każdy depresyjny stan jest jak czyścieć
i tylko z tobą już nie muszę o tym myśleć.
Zamykam oczy, mam dosyć, nie wiem, gdzie kroczyć,
dzwonię do ciebie późno w nocy, bo chcę pomocy,
i nie że coś nadzwyczajnego, pogadać o czymś,
może by tak się napić wódki, znów zauroczyć.
I nawet jeśli ostatni raz staniemy twarzą w twarz,
to nigdy tego nie zapomnę,
odpalam furę, zapinam pas i nie istnieje czas,
kiedy znów będzie koło mnie.

Przepraszam, że dzwonię,
wiem, że jest późno,
leczysz moje fobie,
życie bywa kurwą.
I tego nie wiem, co nadejdzie jutro,
jadę do ciebie, z kwiatami, wódką.

Jadę do ciebie, z kwiatami i z wódką,
ja to niezłe ziółko, ty jesteś moją połówką,
po chwili, krótko, odpalamy Netflix,
wszystko to, co lubisz - seks i wulgarny język,
zwinięte bletki, wymieniamy spojrzenia,
marszczę brwi jak Powietkin, ty nie dajesz mi wytchnienia,
czas staje w miejscu, szybciej kręci się ziemia,
a ten euforyczny zapach wprawia mnie w stan odrętwienia,
lubię do ciebie wracać, coś, jakbym był twoją karmą,
to nie zawsze się opłaca, ale nie ma nic za darmo,
nie zastanawiam się nad niczym, tylko sunę,
coś jakbym się kręcił w kółko i przy tym palił gumę,
ty mnie rozumiesz zawsze, mówiąc nawiasem,
nie muszę wsiadać do benz, żeby ci pokazać klasę,
ty dobrze wiesz, czego potrzebuję
i że lubię smak ryzyka, który wiele mnie kosztuje.

Przepraszam, że dzwonię,
wiem, że jest późno,
leczysz moje fobie,
życie bywa kurwą.
I tego nie wiem, co nadejdzie jutro,
jadę do ciebie, z kwiatami, wódką.

Przepraszam, że dzwonię,
wiem, że jest późno,
leczysz moje fobie,
życie bywa kurwą.