Art Company: Susanna

Siedzimy razem na kanapie,
Muzyka cicho gra,
Czekałem tak długo na ten moment,
Trudno pomyśleć, na prawdę.
Drzwi są zamknięte, nikogo nie ma w domu.
Wszyscy wyszli, byliśmy całkiem sami.

Suzanna, Suzanna, Suzanna!
Kocham Cię szalenie!

Położyłem rękę na jej ramieniu,
Moje palce dotykały jej włosów.
To jest sen, nie mogę w to uwierzyć.
Czekałem tak długo i to tylko jest słuszne.
I wtedy zaczął dzwonić telefon.
I dziwny głos po drugiej stronie
Mówi: "Och, zły numer, przepraszam, że marnuję Twój czas."
A ja myślę sobie:
Dlaczego teraz?
Dlaczego ja?
Dlaczego...

Suzanna, Suzanna, Suzanna!
Kocham Cię szalenie!
Suzanna, Suzanna, Suzanna!
On kocha Cię szalenie!

Znowu siadam koło niej,
Próbuję wziąć ją za rękę.
Ten moment odszedł, uczucie skończone.
Ona ogląda się dookoła, żeby się czymś zająć.
Potem mówi: "Czy moglibyśmy usiąść i porozmawiać?"
I myślę: "Tak, to jest to!"

Suzanna, Suzanna, Suzanna!
Kocham Cię szalenie!

Nadal siedzimy na kanapie,
Stereo gra na cały głos.
Magia odeszła, to katastrofa.
Wydaje się, że nie zaczniemy od nowa...
Ona mówi: "Myślę, że lepiej pójdę..."
Ona mówi: "Do widzenia." a ja mówię "Nie!"

Suzanna, Suzanna, Suzanna!
Kocham Cię szalenie!
Suzanna, Suzanna, Suzanna!
On kocha Cię szalenie!
Ja kocham Cię tak szalenie!