EKU EKU: OCZY feat. BILON ŻARY

I widzę twe oczy — tak zmęczone jak moje,
Już mnie nic nie zaskoczy, ledwo na nogach stoję.
I od rana do nocy, my znosimy ten młyn,
ten świat pełen przemocy.
A więc walcz, albo giń.
A więc walcz, albo giń — ej, albo płyń sobie z prądem. Jesteś w Europie, ale środkowo-wschodniej.
Odmienne zdanie skończy się tu samosądem,
Więc gadaj chamie, jak ci kurwa wygodniej.

Zmęczone oczy, bo prawda w nie kole
Tak jest od dawna — to karma pokoleń.
Ten naród darma i przetrwania wolę,
Lecz grają nami jak pionkami przy stole.

Oczy zmęczone się nie chcą zamknąć,
Bo ciągle karmione są gniewem.
Przez całe życie się napatrzą,
Jak człowiek zmienia się w hienę.
Oczy zmęczone tą ciągłą walką,
Którą widzą wokół siebie.
One na wieki chcą już zasnąć,
Lecz kiedy zgasną — nikt nie wie.

I widzę twe oczy — tak zmęczone jak moje,
Już mnie nic nie zaskoczy, ledwo na nogach stoję.
I od rana do nocy, my znosimy ten młyn,
ten świat pełen przemocy.
A więc walcz, albo giń.

Tu nawet lekarstwo może stać jak trucizna,
Jest blizna — zwykłemu człowiekowi na mieliznach.
Legizna jest w genach Polaka oczywista,
Poszła kosa — i plama krwi na betonie.

Oczy, oczy — też mam zmęczone oczy,
Jak u niej jak Onar, jak wąsy od warkoczy
Mam worek mocy, do tego Desiderata,
Też miałem brata, co się kurwą był okazał.

Nic nie poradzisz, lecę dalej,
Łeb się kiwa — zbuduję se od zera.
Taka właśnie perspektywa:
Człowiek hybryda jest bez tlenu, ale dycha.
Chcę bez cukru, wolę zdychać,
Niż mam kurwa komuś lizać

Nie poskleja tutaj żaden klej
Minionych chwil w kolejny dzień.
Śpiewam sobie tyle, ile chcę — wtedy lepiej śpię.
To jest lek na sen.

Nie poskleja tutaj żaden klej
Minionych chwil w kolejny dzień.
Śpiewam sobie tyle, ile chcę — wtedy lepiej śpię.
To jest lek na sen.

I widzę twe oczy — tak zmęczone jak moje,
Już mnie nic nie zaskoczy,
Ledwo na nogach stoję.
I od rana do nocy,
My znosimy ten młyn, ten świat pełen przemocy.
A więc walcz, albo giń.

Zmęczone oczy często są pełne żalu
Nie wiem, czy do siebie, czy do innych paru.
Trzeba było zapierdalać, nikt nie mówił: „waruj”
Ej, my tutaj działamy, bo mamy na to warun.

Leżał w szpitalu, ziomek oczy miał zmęczone,
Za długo płynął — i to nie do Szwecji promem.
Coś mu nie pykło jak gorzała Al Capone
Za wysokie loty na skrzydła poranione.
Oczy zmęczone bywają wynikiem stresu,
Popełnionych błędów, wewnętrznego gniewu.
Tu nawet mały szczegół może zmienić nastawienie.
Nie akceptujesz siebie — no dobrze tu nie będzie.
Liczę na błysk w oku, liczę na pewność kroków.
Mogą liczyć na mnie bliscy i nie będą w szoku.
Często mam zmęczone oczy, ale nie od prochów

Nawet ci jutro w stu procentach jestem tutaj gotów