ELASTYKA: Mój Książę

Widzę już przed sobą świat kontynentalny
Auto, chata, konta, stan niepoliczalny
Przechodzi obok prawi mój i sypie ziarno
A w około niego ptaków zbiera się rój, po prostu czarno

Wyczuwam w nim te głębie
Ten urok bajeczny najwyższych sfer
On karmi wciąż gołębie
Jak książę z tych książek, co zawsze brały mnie
Zobacz, zobacz jak on to robi
Zobacz, zobacz jak on się rusza
To nie jest normalny człowiek – to szlachetna dusza

Widzę już przed sobą lepszy świat, wyciągam ręce
Może ma 31 lat, ale nie więcej
Co tu zrobić żeby chciał na mnie popatrzeć
I zabrać stad jak wiele innych brał, albo na zawsze

Wyczuwam w nim te głębie
Ten urok bajeczny najwyższych sfer
On karmi wciąż gołębie
Jak książę z tych książek, co zawsze brały mnie
Zobacz, zobacz jak on to robi
Zobacz, zobacz jak on się rusza
To nie jest normalny człowiek – to szlachetna dusza

Bo dla niego liczy się miłość
Chodzi w koło nie dla zabawy
Nigdy wcześniej go tu nie było
Nigdy więcej się ty nie zjawi
Póki jeszcze Słońce nie zaszło
On przed siebie patrzy niechętnie
Jeszcze chwila ruszy przez miast
Zniknie za zakrętem

Wyczuwam w nim te głębie
Ten urok bajeczny najwyższych sfer
On karmi wciąż gołębie
Jak książę z tych książek, co zawsze brały mnie
Zobacz, zobacz jak on to robi
Zobacz, zobacz jak on się rusza
To nie jest normalny człowiek – to szlachetna dusza