Florence & The Machine: No Light, No Light

Tyś mi w mózgu pustką
I wolną poduszką
Chwilą zastanowienia między myślą
A tym co szeptam na uszko

Ty strachem w noce ciemne
I rankiem, gdy budzą promienie przyjemne
Gdy ktoś kończy, zaczynasz ty
Jesteś moją głową
Sercem mym

Bez światła, bez światła w błękicie twych oczu
Nie sądziłam, że słońce może tak ranić
Jak objawienie po środku dnia
Niczego nie odrzucisz i nie złapiesz gdy gna

Zrobiłabym cokolwiek byś nie odszedł precz
Bez światła, bez światła
Bez światła
Powiedz mi na co czekasz, cóż rzec

Płakałam głośno pośród tłumu ludzi
A zamiast ciebie, tysiące obcych twarzy
Z pola widzenia zaczęłam znikać
Nieba pomóżcie, jak pomyłek unikać

Chcesz zatem objawienia,
Chcesz zrobić coś O.K.
Lecz trzeba porozumienia,
Brak jego nocy tej
Chcesz zatem objawienia
Wyjścia jakiegoś chcesz
Chcesz zatem objawienia

Bez światła, bez światła w błękicie twych oczu
Nie sądziłam, że słońce może tak ranić
Jak objawienie po środku dnia
Niczego nie odrzucisz i nie złapiesz gdy gna

Zrobiłabym cokolwiek byś nie odszedł precz
Bez światła, bez światła
Bez światła
Powiedz mi na co czekasz, cóż rzec

Czy mnie zostawisz,
Jeśli powiem, co zrobiłam?
Czy będziesz potrzebował mnie,
Wiedząc, w co się zmieniłam?
Choć to takie łatwe,
Wykrzyczeć to do tłumu
To jednak trudne, moj kochany,
Powiedzieć tobie jednemu

Bez światła, bez światła w błękicie twych oczu
Nie sądziłam, że słońce może tak ranić
Jak objawienie po środku dnia
Niczego nie odrzucisz i nie złapiesz gdy gna

Zrobiłabym cokolwiek byś nie odszedł precz
Bez światła, bez światła
Bez światła
Powiedz mi na co czekasz, cóż rzec


Chcesz zatem objawienia,
Chcesz zrobić coś O.K.
Lecz trzeba porozumienia,
Brak jego nocy tej
Chcesz zatem objawienia
Wyjścia jakiegoś chcesz
Chcesz zatem objawienia

Chcesz zatem objawienia,
Chcesz zrobić coś O.K.
Lecz trzeba porozumienia,
Brak jego nocy tej
Chcesz zatem objawienia, wyjścia jakiegoś chcesz
Więc co mam ci powiedzieć?