Genesis: No Son Of Mine

Sposób na to jak przetrwałem
Da się streścić w prostych słowach.
Znacznie trudniej jest odpowiedzieć
Jak udało mi się nie oszaleć szukając wyjścia z matni.

Pewne sprawy nigdy nie były dla mnie łatwe,
Niełatwo było mi znaleźć spokój ducha.
Potrzebowałem miejsca w którym mógłbym się ukryć,
Które mógłbym nazwać swoim własnym.

Z początku prawie o tym nie myślałem,
Z czasem zaczęło się to zdarzać cały czas.
Wkrótce dni wypełniły się lękiem
Przed tym co mogło się stać każdej nocy.

Nie mogłem znieść ciągłego płaczu mej matki
I dokładnie pamiętam kiedy
Obiecałem sobie że widzą mnie po raz ostatni
I że nigdy więcej nie przekroczę progu domu

Ktoś powiedział kiedyś że czas to najlepszy lekarz,
Moje rany nie bolą tak jak kiedyś
Z duszą na ramieniu zadzwoniłem do drzwi
by usłyszeć co ma mi do powiedzenia.

Posadził mnie by ze mną porozmawiać
patrząc mi prosto w oczy powiedział:

Nie jesteś, nie jesteś moim synem
Nie jesteś, nie jesteś moim synem
Odszedłeś od nas, zostawiłeś nas.
Nie jesteś już moim synem.

Nigdy nie zapomnę jak bardzo zraniły mnie jego słowa
I mimo upływu czasu wciąż odczuwam żal.

Nie jesteś, nie jesteś moim synem,
Gdzie powinienem pójść,
Co powinienem zrobić?
Przecież przyszedłem tu po pomoc, przyszedłem tu dla Ciebie.

Przez te wszystkie tak wolno płynące lata
nie było dnia bym o nim nie myślał.
Co zrobiłbym gdybyśmy minęli się na ulicy,
Czy potrafiłbym powstrzymać się przed ucieczką?

Niezależnie od tego jak dobrze bym się ukrył
wkrótce i tak musiałbym stawić czoło faktom.
Będziemy musieli usiąść i przedyskutować pewne sprawy
a to oznacza że będę musiał wrócić.

Ktoś powiedział kiedyś że czas to najlepszy lekarz,
Moje rany nie bolą tak jak kiedyś
Z duszą na ramieniu zadzwoniłem do drzwi
by usłyszeć co ma mi do powiedzenia.

Posadził mnie by ze mną porozmawiać
patrząc mi prosto w oczy powiedział:

Nie jesteś, nie jesteś moim synem
Nie jesteś, nie jesteś moim synem
Odszedłeś od nas, zostawiłeś nas.
Nie jesteś już moim synem.

Nigdy nie zapomnę jak bardzo zraniły mnie jego słowa
I mimo upływu czasu wciąż odczuwam żal.

Nie jesteś, nie jesteś moim synem,
Gdzie powinienem pójść,
Co powinienem zrobić?
Przecież przyszedłem tu po pomoc, szukałem Ciebie.