Herman Finkers: Solliciteren

Ik vind het heel leuk dat mijn broer met me meegaat, want ik herken veel
van mijzelf in hem... Ik was vroeger precies zo
Ik sta nu wel in de glitter en de glamour van de showbizz, maar ik heb het
grootste deel van mijn leven in het onderwijs gezeten. Ik was een bijzonder
trage leerling
Ik lag er ook een beetje uit op de H.B.S., want de jongens daar praatten
toch voornamelijk over voetbal, brommers en meisjes, terwijl mijn
belangstelling uitging naar borduren
En ik borduurde dan wel harde porno... maar toch bleef ik ergens een
buitenbeentje
Bovendien was ik op school een zeer zwijgzaam tiep. Ik durfde nooit wat te
zeggen in de klas. Pas in het tweede jaar begon ik een beetje te praten.
Mijn eerste woordjes waren mamma en pappa
"Wij zijn jouw mamma en pappa niet", zeiden mijn klasgenoten. Van schrik
was ik weer een jaar stil
Na de middelbare school heb ik werkelijk op alles gesolliciteerd, maar
nergens werd ik aangenomen. Ik denk dat dat kwam, omdat ik geen briljant
prater was. Steevast kreeg ik tijdens zo'n sollicitatiegesprek te horen:
"Wij zijn jouw mamma en pappa niet"
Ik heb het grootste gedeelte van m'n leven in het onderwijs gezeten. Ik was
een bijzonder trage leerling
Ja, ik had zo bedacht dat het wel aardig was om u eens zo'n
sollicitatiebrief voor te lezen die ik destijds na de middelbare school om
de haverklap op de post deed

Mijne heren
Reagerende op uw advertentie waarin u personeel vraagt, overwegende en
aanvaardende zulks door u omschreven, mede overwegende voetnoot twee van uw
vacature, en wel zodanig dat derhalve concluderende als ondergetekende een
dergelijke functie te ambieren, verblijf ik
Hopende dat ik hiermee een sollicitatiebrief heb geschreven, teken ik
In afwachting van uw afwijzing, etc, etc-a