Jack White: Sixteen Saltines

Jej szafka w naklejkach cała
Markerem numer chłopaka napisała
Jestem głodny i wiem, że głód ten nie daruje
Jem słone ciasteczka i palce oblizuję

Świeże gazety co rano rozwożę
Czarno - białe buty, ja cały w czerwonym kolorze
Przed jej domem ogromna pocztowa stoi skrzynka
Śmieci tam, śmieci tu, ma czego chce dziewczynka

Kto zazdrosny, kto zazdrosny, kto zazdrosny, kto zazdrosny o co?
Jeśli się czymś zajmę, nie będziesz mnie obchodzić, bo po co
Lecz jeślim sam ze sobą, myśleć mogę tylko o tym
Że jakiś facet właśnie może z tobą brać sie do roboty

Obcas w łodzi ratunkowej robi dziurę
Podskakuję na falach, gadam i śmieję się, dryfuję
Po gwizdnięciu poznaję, że wróciła do domu
Do szminek, tuszy, pękniętych luster, życiowego rozłamu

Federalni i inni czuwają, czy się przekręciłem
Gdy ją spotkasz już nie wygrasz, będzie jak mówiłem
Bóg jeden wie tylko czy jest na nią metoda
Niszczę te kpiny w morzu smutku unoszony jak kłoda

Ona nie wie, że kiedy siada strzelić kilka głębszych z mocą
Jestem pewien, że weźmie dwa, ale nie wiem dla kogo i po co
Tak wędruję sam, jedną nogą po tamtej stronie
Wypatruję, wymiotuję, do gardła sięgają pomocne dłonie

Kto zazdrosny, kto zazdrosny, kto zazdrosny, kto zazdrosny o co?