Jaromir Nohavica: V mori je mista dost

W morzu jest miejsca dość, w morzu jest miejsca dość,
w morzu jest miejsca, miejsca a miejsca,
w morzu jest miejsca dość.
Cwałuje morski konik z ładunkiem morskiej piany,
ma całą drogę mokrą i jest już zasapany.
Za pierwszą falą w lewo przy rafie lila-róż,
na prawo z ciepłym prądem, Afrykę widzi już.
W morzu jest miejsca dość, w morzu jest miejsca dość,
w morzu jest miejsca, miejsca a miejsca,
w morzu jest miejsca dość.
W morszczynach pod powierzchnią piorą się ośmiornice,
na wszystkich mackach mają bokserskie rękawice.
Piorą się tak i piorą seriami lewa-prawa,
a ryby kibicują, płetwami biją brawa.
W morzu jest miejsca dość, w morzu jest miejsca dość,
w morzu jest miejsca, miejsca a miejsca,
w morzu jest miejsca dość.
Meduzy przezroczyste jak na wystawie szkło,
kto na nie patrzy z góry ten woła: ale dno!
Na falach się kołyszą, gdy ludzie ich nie widzą
na koc lub leżak wskoczą golizny się nie wstydząc.
W morzu jest miejsca dość, w morzu jest miejsca dość,
w morzu jest miejsca, miejsca a miejsca,
w morzu jest miejsca dość.
Neonki chude jak butelek szyjki
szóstego dnia co miesiąc ładują bateryjki.
Na morskich skrzyżowaniach błyskają światełkami,
aby się nie zderzyły ryby z delfinami.
W morzu jest miejsca dość, w morzu jest miejsca dość,
w morzu jest miejsca, miejsca a miejsca,
w morzu jest miejsca dość.