ks. Piotr Pawlukiewicz i Krzysztof Antkowiak: Litania - Tekst piosenki

Nad tymi, którzy każdej niedzieli
stali dyskretni, gdzie świątyni cień
stali, patrzyli
nie rozumieli
nad setnikami
Ty zmiłuj się

i Nikodemom, co zawsze pukają
kiedy zamknięte
gdy kończy sie dzień
i do winnicy nie chcą ich nająć
bo nie są ładni
pokój dać chciej
pokój dać chcie

czy w twoim domu są samie mieszkania
może przedpokój znajdzie sie dla tych
co nie słuchali niedzielnych kazań
ale tęsknili czesto przez łzy
dla tych ktrózy znaleźli Golgotę
bez Woroniki, kościoła i scen
które w kościołach maluje sie złotem
nad tymi, także zmiłuj się

tym którzy solą tej zimie być maja
którzy zostawili rodzinny kraj
a w dłoni kamyk z podwórka ściskając
z sobą zabrany
Ty pokój daj

nad tymi których wskazali palcami
nad którym wedrowął sept
czy słyszął pan
czy słyszała pani
nad wyklętymi
ty zmiłuj sie
zmiłuj się

tym którzy matek i sióstr
nie umieli
mieć w nienawiści
gdy w oczach ich łzy
i co oddane, to wciąż chcieli dzielić
źle kochającym
pokój daj tym
pokój daj tym

nad poetami
co zamiast pacierzy
w koncie kawiarni pisali swój tren
co nie umieli wierzyć w katechizmy
wierzyli ptakom
ty zmiłuj sie

tym, którzy wiele chwil zmarnowali
gapiąc sie w niebo
patki i nic
domu nie wznieśli
dom namalowai
wciaz z głową w chmurach
pokój daj tym
pokój daj tym