Linkin Park: Breaking The Habit

Wspomnienia pochłaniają,
jak otwieranie rany
rozszarpuję się po raz kolejny
Wszyscy zakładacie, że
jestem bezpieczny, tu w swoim pokoju
Dopóki nie spróbuję znów tego rozkręcić

Nie chcę być tym,
którego zawsze wybierają bitwy
bo w środku zdaję sobie sprawę,
że to ja jestem pomieszany

Nie wiem co warte jest takiej walki
ani dlaczego muszę krzyczeć
Nie wiem dlaczego prowokuję
i mówię to, czego wcale nie myślę
Nie mam pojęcia jak się taki stałem
wiem, że wcale nie jest dobrze
Więc zrywam z nawykiem
zrywam z nawykiem tej nocy

Ściskając swe lekarstwo
szczelnie zamykam drzwi
znów próbuję złapać oddech
Krzywdzę się mocniej
niż kiedykolwiek wcześniej
Znów nie widziałem innych możliwości

Nie chcę być tym
którego zawsze wybierają bitwy
bo w środku zdaję sobie sprawę
że to ja jestem pomieszany

Nie wiem co warte jest takiej walki
ani dlaczego muszę krzyczeć
nie wiem dlaczego prowokuję
I mówię to, czego wcale nie myślę
Nie mam pojęcia jak się taki stałem
Nigdy nie będzie ze mną dobrze
Więc zrywam z nawykiem
zrywam z nawykiem tej nocy

Wymaluję to na ścianach,
bo wina spoczywa na mnie
Nigdy więcej nie będę już walczyć
I właśnie tak się to kończy

Nie wiem co warte jest warte walki,
ani dlaczego muszę krzyczeć,
ale widzę wszystko nieco wyraźniej
by pokazać Ci co mam na myśli
Nie mam pojęcia jak się taki stałem
Nigdy nie będzie ze mną dobrze
Więc zrywam z nawykiem,
zrywam z nawykiem
zrywam z nawykiem tej nocy