Mumford & Sons: Thistle & Weeds

Podziel się swymi osądami i podziel się snami.
Bo moje ostatnio rozrywają me szwy.
Siedzę samotnie wśród tej zimowej przejrzystości, która chmurzy mój umysł.
Sam wśród wiatru i deszczu, tam gdzie mnie zostawiłaś.
Ściemnia się, moja droga, jest zbyt ciemno, by coś dojrzeć.
Padłem na kolana, a twoja wiara jest w strzępach, na to wygląda.

Spętany przez prosty zapach bogatego powiewu.
Wiem, że czułaś więcej miłości, niż to okazujesz.
Padłem na kolana, a woda podpełza pod moją pierś.

Zasiej swoją nadzieję dobrymi ziarnami.
Nie skrywaj się za ostami i ziołami.
Deszcz pada, deszcz pada na mnie.
Spójrz ponad swoje wzgórze i zachowaj spokój,
Niebo nad nami strzela by zabić.
Deszcz pada, deszcz pada na mnie.

Ale będę się trzymać nadziei.
Będę się trzymać nadziei.

Błagałem byś mnie wysłuchała, mam coś więcej niż skórę i kości.
Pozwól martwym grzebać zmarłych, wygrzebią się całymi tłumami.
Lecz weź szpadel z moich dłoni i zapełnij dziury, które zrobiłaś.

Zasiej swoją nadzieję dobrymi ziarnami.
Nie skrywaj się za ostami i ziołami.
Deszcz pada, deszcz pada na mnie.