O.S.T.R.: To jest nasze

Dobra, nie ma bum-bang sratatataSzatan opanował znów ten lunaparktrzeba tłumacza wam tupróg wyłamanych zamkównie daje odetchnąć miastuPowiedz co nas ku temu pcha wciąż?jak obce nam szczęście i na świat te lekarstwomasz zmartwień patrol, on w dobie pułapkąTo on swoje wydał, bo bagno znów zakończone salwą z ust, zero skruchypsie prosto w pysk, ni w chuj tu dzielnica BałutyNikt życia nie wróci, nikt czasu nie cofniePierwszy strzał za koszulkę, drugi za konopiekocham ten kraj, jak Chopin, ziom bez różnicyW blokach pęka, jak stopień, fuks - to z ulicyczujesz luz, luz to mój patrongdy stoję sam przeciw stu, niczym RamboWierzę w cud, tak jak w to państwoby każdy mógł poczuć szczęście, chociaż raz, bo...To jest nasze, miłość dla bliskichTo jest nasze, szacunek i instynktTo jest nasze jak honor, duma, serceCzyli wiara, której nie spieniężęTo jest nasze, miłość dla bliskichTo jest nasze, szacunek i instynktTo jest nasze jak honor, duma, serceCzyli wiara, której nie spieniężęTemat do stresuNiemal na wdechu się tu to tamtoczy jak perpetum marnych poetów stokres zresetuj, trop, puent velvetu nie ujawniłgłupi jest ten, co szkołę widzi w armiibędąc modnym, jak Kalvintwierdząc po czym w anarchiiideał tkwi w idealnych, jak krwi znakkolejny piórem zygzak płonie zig-zagklonem filtra, spadająca iskraMyśli próbuję odzyskać, jak pozycji kilkaw komixie żyć ta chwila by mogłaSzelestem na wznak w rejestrze prawdaCzyli kłamstwo spod korony godłaSorbony, morda, taką którą rozpoznaszStop, odnajdź, jak szukasz święty spokójidealnie piękny pokójwannę, dźwięk hip-hopu, samplenie w tym widoku uparciecoś znów nerwy szarpie, jak strun srebroKennedy kwartet, szum pewno nie zmieni bariertłum ludzi śmiesznych, jak Hanna-BarberaA tu kamera, stu kandydatów na biznesmena rokui kinder ściema, czyli reszty tu niepokójTo jest nasze, miłość dla bliskichTo jest nasze, szacunek i instynktTo jest nasze jak honor, duma, serceCzyli wiara, której nie spieniężęTo jest nasze, miłość dla bliskichTo jest nasze, szacunek i instynktTo jest nasze jak honor, duma, serceCzyli wiara, której nie spieniężęSztuka, jak Tai-Chi, ej, szluga daj miHanki Bielickiej nie oszukasz na podróżachjak mnie opóźniając orgazmy, to drażnipierdolone przechwalanie i brak wyobraźniJestem normalny, testem formalnym jest tufarmazon projektów, niby werbalnychNa miejscu ich sam bym zeskoczył ze skarpydo dźwięków sambyWygrany przez Cartrige z głupią miną, jak Garfieldw świecie domkowych balbinze sportowych audic, ktoś talent dał miwięc piszę, terapia zmysłów, słyszęterapia zysków, styczeń, nie ma jak syf tuidę i te same pyski na tym samym boisku pobliskimwyścig, o czym ty mówisz?to nie licealiści generalnej próbychoć generalnie stówy nikt w portfelu nie majeśli ma portfel, kwestia zubożeniai co jest szczodre według sumienia?wiedza w genach wyprzedza schematpoza miłością nic nie mamrozumuj, nie z kamienia płynie w nim krewnie gin-bin, moje życie i rap niczym sexy stringiTo jest nasze, miłość dla bliskichTo jest nasze, szacunek i instynktTo jest nasze jak honor, duma, serceCzyli wiara, której nie spieniężęTo jest nasze, miłość dla bliskichTo jest nasze, szacunek i instynktTo jest nasze jak honor, duma, serceCzyli wiara, której nie spieniężę