Pablopavo i Ludziki: Pablo i Pavo

Pablo i Pavo w jednym stoją domu
dom się nieco sypie i nie wiadomo wciąż
na ile lat jest taki dom urządzony
w tym domu po parkiecie sunie zimny wąż /x2

Pablo jest grzeczny, nie wadzi nikomu
przewraca kartki martwego księdza wujka
uśmiecha się po koncertach do ludzi
nie w głowie mu świństwa, depresja i bójka
Pavo ma nawyki i słodko nienawidzi
zagląda pod sukienki melodią słów
jara ciągle szlugi i wszystkich ciągle widzi
za paredziesiąt lat pochowany wśród wzgórz
Pablo wciąż wybacza i oddaje tym
sprawiedliwość tym, którzy szarpią się
zgniata puszki dla puszkowych zbieraczy
w nocy po pracy spokojny ma sen
Pavo nie sypia wcale, sypie słowa bla mar
nad ranem pije piwo pod śmieciarek lizg
płacze na piosenkach, zbiera blankiety kar
gwiżdże na wszystko udając poranny havfisk

Pablo i Pavo w jednym stoją domu
czasem któryś któremuś wymierzy celny cios
wtedy chodzą po mieście mają wzrok rozogniony
taki wzrok podpaliłby niejeden stos

Pablo i Pavo w jednym stoją domu
czasem któryś któremuś wymierzy celny cios
wtedy chodzą po mieście mają wzrok rozogniony
taki wzrok rozpaliłby niejeden stos

Pablo lubie reggae i herbatę z prądem
kiedy na kolanach siada mu szary kot
lubi gdzieś pojechać, gapić się na słońce
Pavo jest tą kulą, która trafia w płot
No bo Pavo z trawą bywa dla wszystkich zmartwień
samochodzikiem z plaży jadącym po rampie
szanuje widnokręgi w kształcie kontuaru
ma pięści w kieszeniach gotowe na gości paru
Pablo Pabliko kupuje żonie kwiaty
bierze w sklepie wzmacniacz na ciuane rapy
daty pamięta, nosi, ma miny sweter
widzi że kiedy spokój wtedy znacznie lepiej
a PAVO pamięta wszystkie krzywdy świata
za te krzywdy stawia każdemu kto słucha
łamie sobie palce pijanymi drzwi taksówki
jak do niego gadasz jakbyś gadał do ducha

Pablo i Pavo w jednym stoją domu
dom się nieco sypie i nie wiadomo wciąż
na ile lat jest taki dom urządzony
w tym domu po parkiecie sunie zimny wąż /x2