Queen: 39

W roku '39 zgłosili się tutaj ochotnicy,
w dniach kiedy ziem było niewiele.
Tutaj statek odpłynął w niebieski i słoneczny poranek,
najsłodszy widok, jaki kiedykolwiek widziałem.
I po dniu nastawała noc,
a gawędziarze opowiadali historie,
o tym, jak to mnóstwo dzielnych dusz
przez wiele samotnych dni płynęło poprzez mleczne morza,
nigdy nie patrząc w tył,
nigdy nie będąc przestraszonymi,
nigdy nie płacząc.

Czy nie słyszysz mojego wołania choć jesteś o wiele lat daleko stąd?
Czy nie słyszysz mnie wołającego cię?
Napisz swój list na piasku, czekając na dzień, kiedy wezmę cię za rękę
w krainie, którą znają nasze wnuki.

W roku '39
przybył statek z błękitu,
Ochotnicy przybyli tego dnia do swych domów.
I przynieśli dobre wieści
o nowo narodzonym świecie,
choć ich serca były takie ciężkie.
Chociaż ziemia jest stara i szara,
jestem z dala od mojej miłości,
która może już wcale nie istnieć,
bo minęło już tyle lat.
Chociaż jestem starszy o rok,
oczy twojej matki w twoich oczach wołają do mnie...

Czy nie słyszysz mojego wołania choć jesteś o wiele lat daleko stąd?
Czy nie słyszysz mnie wołającego cię?
Napisz swój list na piasku, czekając na dzień, kiedy wezmę cię za rękę
w krainie, którą znają nasze wnuki.

Czy nie słyszysz mojego wołania choć jesteś o wiele lat daleko stąd?
Czy nie słyszysz mnie wołającego cię?
Wszystkie te listy napisane na piasku nie mogą mnie uleczyć tak jak twoja dłoń.
Ze względu na życie, które wciąż mam przed sobą,
żałuj mnie...