Simon & Garfunkel: Kathy's Song

Słyszę jak deszcz nam znowu mży,
Niby wspomnienie spada z chmur.
Miękkie i ciepłe kropel łzy
Stukają wciąż w mój dach i mur.

Poza schronienia myśli próg,
Przez moich oczu szyby dwie,
Patrzę na mokrych ulic bruk -
Anglię, gdzie leży serce me.

Me myśli rozproszone dziś,
Ze sto mil stąd wciąż pieszczą Cię.
Leżą przy Tobie, kiedy śpisz,
Całują Cię, gdy budzisz się.

Nie mogłem skończyć pieśni swej...
Czemu się wciąż zajmuję tym?
Choć piszę pieśń, nie wierzę jej,
A tekst się rwie, nim przyjdzie rym.

Jak widzisz, wątpliwości mam,
W tym, co się zdało prawdą mi
Stoję bez wiary całkiem sam,
Lecz wiem, że prawdą jesteś Ty.

I gdy na krople patrzę też
Jak na swych ścieżkach giną nam,
Wiem, że sam jestem jak ten deszcz
I z Twą miłością pójdę tam.