U2: Exit

Wiesz, że otrzymał lekarstwo
Wiesz, że zabłądził
Zwykle nie sypiał
Aby uciec od nękających go snów
Chciał uwierzyć
W ręce miłości

Głowa była mu ciężarem
Gdy przemierzał kraj
Pies zaczął skomleć
Niczym człowiek, któremu pękło serce
W wyjącym wietrze
W wyjącym wietrze

Wnikał coraz głębiej w czerń
Głębiej w biel
Mógł zobaczyć błyszczące gwiazdy
Niczym gwoździe wbite w niebo
Poczuł uzdrawiające
Uzdrawiające, uzdrawiające
Uzdrawiające ręce miłości
Z góry

Ręka w kieszeni
Palec na stali
Pistolet tak ciężki
Jego serce, poczuł jak ono bije
bije, bije, och moja miłość
Moja miłość, mija miłość
Och...moja miłość

Moja miłość


Zobaczył jak ręce, które budują
Mogą także niszczyć

Ręce miłości