Tekst piosenki
Włochaty: Osamotniony w t
(muz.: Bill Brown; text: Kamila & Jeż)
Jestem Człowiekiem Końca Wieku
Ery Szczęścia, Dobrobytu I Długiego Życia
Tylko Dlaczego Czuję Się Coraz Bardziej
Zagubiony, Samotny I Poniewierany
Przestała Się Liczyć Moja Niematerialna Dusza
Moje Uczucia, Myśli I Marzenia
Teraz Jestem Maszyną, Wykonuję Zadania
Polecenia, Rozkazy - Tak Mnie Nauczono
Dzisiaj Nie Ma Już Domów, Są Tylko Budynki
W Których Ludzie Ukrywają Się Przed Światem
Który Żąda Od Nich Coraz Więcej I Więcej
Nie Dając W Zamian Nic Prócz Banknotowego Szczęścia
Czuję Się Zniewolony, Zestresowany I Poganiany
Rano Zamykają Moje Myśli W Autobusie I Wywożą Do Miejsca Cierpienia
Gdzie Wyrywają Osiem Godzin Z Życia
Które I Tak Przeraża Swoją Pustką I Brakiem Jakichkolwiek Celów
Wracam Do Domu I Myślę: 'Tu Jest Mój Azyl
Tu Schowam Twarz W Dłonie I Z Całych Sił Zamknę Oczy
Zatkam Uszy I Zacisnę Zęby
To Wszystko Minie Jak Zły Sen'
Ale Nic Nie Znika
Patrzę, Słyszę, Krzyczę
Bo Nawet W Domu Jestem Bombardowany
Złem Całego Świata
Między Fragmentami
Wesołej Muzyki
Płynącej Z Radia I Telewizora
Przyciągam Jak Magnes Oschłe Informacje
O Niechcianych Dzieciach, Samobójstwach, Napadach
Zastanawiam Się Obserwując Codzienność Jak To Jest
Że Coraz Częściej Potrzebuję Czegoś Co Odurzając Mój Umysł
Pozwoli Przetrwać Kolejną Chwilę
Jedyne Listy Jakie Dostaję To Wyciągi Bankowe
Jedyne Listy Jakie Wysyłam To Rozliczenie Podatkowe
Karty Do Bankomatów, Karty Kredytowe
Czeki, Gotówka - Jakie Życie Może Być Proste
Nie Muszę Myśleć - Żyjemy W Dobie Komputerów
Zrobi To Za Mnie Inteligentna Maszyna
Technologia Przerosła Człowieka
Otoczony Przedmiotami Z Plastiku, Metalu I Szkła
Zamknięty Z Nimi W Betonowych Ścianach
Pochowany W Drewnianej Trumnie Przysypanej Prochem
Nie Pomogą Tu Żadne Słowa, Bym Zrozumiał, Że Jestem Sam
Zastanawiam Się Obserwując Codzienność Jak To Jest
Że Coraz Częściej Potrzebuję Czegoś Co Odurzając Mój Umysł
Pozwoli Przetrwać Kolejną Chwilę
Obijając Się O Setki Ludzi
W Końcu Umieram Samotnie Zapomniany I Niezrozumiany
"Ale Gdzieś W Mroku Niepewności Wciąć Jeszcze Tli We Mnie Nadzieja ..."
Jestem Człowiekiem Końca Wieku
Ery Szczęścia, Dobrobytu I Długiego Życia
Tylko Dlaczego Czuję Się Coraz Bardziej
Zagubiony, Samotny I Poniewierany
Przestała Się Liczyć Moja Niematerialna Dusza
Moje Uczucia, Myśli I Marzenia
Teraz Jestem Maszyną, Wykonuję Zadania
Polecenia, Rozkazy - Tak Mnie Nauczono
Dzisiaj Nie Ma Już Domów, Są Tylko Budynki
W Których Ludzie Ukrywają Się Przed Światem
Który Żąda Od Nich Coraz Więcej I Więcej
Nie Dając W Zamian Nic Prócz Banknotowego Szczęścia
Czuję Się Zniewolony, Zestresowany I Poganiany
Rano Zamykają Moje Myśli W Autobusie I Wywożą Do Miejsca Cierpienia
Gdzie Wyrywają Osiem Godzin Z Życia
Które I Tak Przeraża Swoją Pustką I Brakiem Jakichkolwiek Celów
Wracam Do Domu I Myślę: 'Tu Jest Mój Azyl
Tu Schowam Twarz W Dłonie I Z Całych Sił Zamknę Oczy
Zatkam Uszy I Zacisnę Zęby
To Wszystko Minie Jak Zły Sen'
Ale Nic Nie Znika
Patrzę, Słyszę, Krzyczę
Bo Nawet W Domu Jestem Bombardowany
Złem Całego Świata
Między Fragmentami
Wesołej Muzyki
Płynącej Z Radia I Telewizora
Przyciągam Jak Magnes Oschłe Informacje
O Niechcianych Dzieciach, Samobójstwach, Napadach
Zastanawiam Się Obserwując Codzienność Jak To Jest
Że Coraz Częściej Potrzebuję Czegoś Co Odurzając Mój Umysł
Pozwoli Przetrwać Kolejną Chwilę
Jedyne Listy Jakie Dostaję To Wyciągi Bankowe
Jedyne Listy Jakie Wysyłam To Rozliczenie Podatkowe
Karty Do Bankomatów, Karty Kredytowe
Czeki, Gotówka - Jakie Życie Może Być Proste
Nie Muszę Myśleć - Żyjemy W Dobie Komputerów
Zrobi To Za Mnie Inteligentna Maszyna
Technologia Przerosła Człowieka
Otoczony Przedmiotami Z Plastiku, Metalu I Szkła
Zamknięty Z Nimi W Betonowych Ścianach
Pochowany W Drewnianej Trumnie Przysypanej Prochem
Nie Pomogą Tu Żadne Słowa, Bym Zrozumiał, Że Jestem Sam
Zastanawiam Się Obserwując Codzienność Jak To Jest
Że Coraz Częściej Potrzebuję Czegoś Co Odurzając Mój Umysł
Pozwoli Przetrwać Kolejną Chwilę
Obijając Się O Setki Ludzi
W Końcu Umieram Samotnie Zapomniany I Niezrozumiany
"Ale Gdzieś W Mroku Niepewności Wciąć Jeszcze Tli We Mnie Nadzieja ..."
Autor tekstu: nieznany
