Tekst piosenki
Andrzej Kołakowski: Ballada o poetach wsp
Nie po drodze mi z wami poeci,
bo wam duszę ktoś w plastik spakował.
Znak jakości przykleił na plecach
porozmieniał wam myśli na słowa.
Nie po drodze mi z wami poeci,
bo wam prawda jak robal obrzydła.
Wasz kręgosłup jest giętki jak guma
i co wieczór karleją wam skrzydła.
W moim sercu od kilku pokoleń
dziedziczone nie goją się rany.
Drobne kłamstwa nie plamią sumienia
więc się pewnie nie prędko spotkamy.
Nie pozwalam by pluły mi w duszę
karły w ludzkich ukryte postaciach.
Wy z błazeńskim kroczycie sztandarem,
a stroicie się w szaty Syracha.
Ja co wieczór przyklękam przed krzyżem,
wierzę w: Trójcę; Bóg, Honor, Ojczyzna!
Jestem dumny ze swojej Polskości,
do poglądów nie wstydzę się przyznać.
Choć nie dla mnie "warszawskie salony",
a codzienność mnie dławi jak chusta.
Dobrze będzie za lat kilkanaście
bez kieliszka się zbliżyć do lustra.
Dobrze będzie za lat kilkanaście
bez kieliszka się zbliżyć do lustra.
bo wam duszę ktoś w plastik spakował.
Znak jakości przykleił na plecach
porozmieniał wam myśli na słowa.
Nie po drodze mi z wami poeci,
bo wam prawda jak robal obrzydła.
Wasz kręgosłup jest giętki jak guma
i co wieczór karleją wam skrzydła.
W moim sercu od kilku pokoleń
dziedziczone nie goją się rany.
Drobne kłamstwa nie plamią sumienia
więc się pewnie nie prędko spotkamy.
Nie pozwalam by pluły mi w duszę
karły w ludzkich ukryte postaciach.
Wy z błazeńskim kroczycie sztandarem,
a stroicie się w szaty Syracha.
Ja co wieczór przyklękam przed krzyżem,
wierzę w: Trójcę; Bóg, Honor, Ojczyzna!
Jestem dumny ze swojej Polskości,
do poglądów nie wstydzę się przyznać.
Choć nie dla mnie "warszawskie salony",
a codzienność mnie dławi jak chusta.
Dobrze będzie za lat kilkanaście
bez kieliszka się zbliżyć do lustra.
Dobrze będzie za lat kilkanaście
bez kieliszka się zbliżyć do lustra.
Autor tekstu: nieznany
