Avi: Imago - feat. JAN RAPOWANIE, PEZET, CZARNY HIFI

Avi prezentuje utwór "Imago" z płyty "WPR" (premiera wrzesień 2025 r.).

Na karku 37 wiosen
Nie ma takich ciosów, po których się nie podniosę
Nie raz dawałem plamy, a co gorsza
Doszukiwałem się w nich sensu, tak jak (?)
Byliśmy mali, a ten świat taki wielki
Nie wiedzieli, co wyrośnie, gdy puszczałem kiełki
Od szkoły wolę ławki i boiska
Ale kiedy wreszcie piszę, to jest dumna polonistka
Głos w głowie, co mi mówi: "jedziesz z tym"
Ogień w sercu większy niż ten, co trawił Rzym
Zdobądź szczyt, potem z niego nie spadnij
Świat nie jest taki zły, tylko my za delikatni
Żyjemy i zdechniemy, jak artyści
Nic lepszego nie mógłbym sobie wyśnić
A jak nie dziś, no to jeszcze może kiedyś
Otrę się o doskonałość, no bo taki mam fetysz


Na karku 27 wiosen
Trucizny znikają, ja nie skończę tak jak Cobain
Polonista chodzi na moje koncerty
Pisałem pierwsze wersy uciekając z jego lekcji
Już nie latam z JBL-em tak jak pucha
Nie muszę podnosić głosu, żeby ktoś chciał mnie wysłuchać
O to właśnie mi zawsze chodziło w rapie
Świadomy ograniczeń, ale wiem też, co potrafię
Walczę o swą niezależność, tak jak Katalonia
Wolę recytować niż gdzieś kurwa tryhardować
Tu gdzie charyzmą nazywają parcie na szkło
Cena emocji twórcy jest zależna od montażu
Moja droga prowadziła przez meliny
Pewnie gdyby tak nie było, nie byłbym dzisiaj szczęśliwy
Dwa koła podwyżki to nie złoty pociąg
Nie kupuj ciuchów na okazje, które nie nadchodzą
Pozdro


Kimś innym jestem, gdy kurtyna tu opada
Zna mnie garstka, nic nie warta cała reszta
Coś innego dla mnie znaczy dziś odwaga
Niż biała kreska i moja młoda-stara wersja
A najmniej znaczy pies, co najgłośniej ujada
Ta naga prawda stara jest jak Arabesca
Jestem imago, dojrzała postać owada
Co wciąż upada, bo utkana cała z człowieczeństwa
Na głowie wszechświat noszę, bo lubię marzyć
I z moją wrażliwością to razem dużo waży
Czasem to ciężko znoszę, cyniczny uśmiech noszę
Ale mi mówisz, że mi z nim jest w chuj do twarzy
Nie palę zazy, bo i tak mam sporo rozkmin
Na sobie noszę ślady bycia dorosłym
I myślę sobie, że miło cię poznać
Najwyższy czas się może już do czegoś zobowiązać