Beata Rybotycka: Powiadają żem jest ładna

Uradowało by mnie Pani wykonanie zmienionej wersji kolędy dla nieobecnych: Kolęda dla rodzących się ku wieczności Ta nadzieja znów wstąpi w nas, Ta nadzieja spełni się w nas, Nieobecnych pojawią się cienie. Gdy obecni znikną jak cienie. Uwierzymy kolejny raz Przeżyjemy jedyny raz W jeszcze jedno Boże Narodzenie. Ku wieczności nasze narodzenie. I choć przygasł świąteczny gwar, Gdy przygaśnie światowy gwar, Bo zabrakło znów czyjegoś głosu, Wnet otworzą się bramy wieczności Przyjdź tu do nas i z nami trwaj I ujrzymy płomienny żar Wbrew tak zwanej ironii losu. Najprawdziwszej Bożej Miłości. Daj nam wiarę, że to ma sens; Daj nam wiarę, że to ma sens; Że nie trzeba żałować przyjaciół; Że nie trzeba żałować przyjaciół; Że gdziekolwiek są dobrze im jest; Że u Ciebie są i dobrze im jest; Bo są z nami, choć w innej postaci. Są tez z nami, choć w innej postaci. I przekonaj, że tak ma być. I przekonaj, że tak ma być. Że po głosach tych wciąż drży powietrze Że wybrali już Miłość Odwieczną Że odeszli po to by żyć, Że odeszli po to by żyć, I tym razem będą żyć wiecznie. I tym razem będą żyć wiecznie. Przyjdź na świat, Przyjdź na świat By wyrównać rachunki strat, I nie zliczaj już naszych strat, Żeby zająć wśród nas Abyś włączyć mógł nas Puste miejsce przy stole Do wybranych przy Tobie Jeszcze raz Wybacz nam Pozwól cieszyć się dzieckiem w nas Miłosierdziem ulecz nas z ran, I zapomnieć, że są Byśmy byli godni Puste miejsca przy stole. Zasiąść przy Twoim stole. A nadzieja znów wstąpi w nas. Wnet nadzieja spełni się w nas. Nieobecnych pojawią się cienie; Nieobecnych otoczą nas cienie; Uwierzymy kolejny raz Przeżyjemy jedyny raz W jeszcze jedno Boże Narodzenie. Ku wieczności nasze narodzenie. I choć przygasł świąteczny gwar, Choć przygaśnie światowy gwar Bo zabrakło znów czyjegoś głosu, Nie zabraknie niczyjego głosu. Przyjdź tu do nas i z nami trwaj Zabierz nas tam i z nami trwaj, Wbrew tak zwanej ironii losu. By dopełnić naszego losu. Przyjdź na świat, Przyjdź na świat By wyrównać rachunki strat, I nie zliczaj już naszych strat, Żeby zająć wśród nas Abyś włączyć mógł nas Puste miejsce przy stole. Do wybranych przy Tobie. Jeszcze raz Wybacz nam Pozwól cieszyć się dzieckiem w nas Miłosierdziem ulecz nas z ran, I zapomnieć, że są Uczyń nas godnymi puste miejsca przy stole. Zasiąść przy Twoim stole. Adres: hasem@amu.edu.pl