Buka: Zamknij oczy (ft. Skor)

[Buka:]
Zamknij oczy!
Dziś zamknę oczy, policzę do dziesięciu
Pstryczek nim otworzę je życie nabierze sensu
Kolory tęczy znów chwycę bez trudu,
Bo życie to największy ze wszystkich cudów

Spójrz na ptaki jak szybują ponad nami
Płonąc błękit tego świata, niebieski aksamit
Spójrz na kwiaty, każda szata ich tętni barwami
Każdy organizm to mapa i plany ze szczegółami
Spójrz na promienie światła pomiędzy liściami (???)
Wzbij spojrzenie nad asfalt między drzew koronami
Każda z korzeni wyrasta, aby trwać nad nami
Na straży stać nam, za nic zapamiętywać czas na
Spójrz na oceany i plażę w piaskach
Morza, wodospady i kolaże, noce w gwiazdach
Spójrz na obrazy miasta, potem na szczyty gór
Monumentalna prawda niech krzyczy z nad chmur
Znasz srebrny puch, płatki śniegu w przestrzeni
Niczym diamenty dusz zaklętych z bieli
Na wielki cud jakim jesteśmy tu
I nawet setki słów to nie określi nam snów.

Dziś zamknę oczy, policzę do dziesięciu
Pstryczek nim otworzę je, życie nabierze sensu
Kolory tęczy znów chwycę bez trudu,
Bo życie to największy ze wszystkich cudów
Dziś zamknij oczy, policz do dziesięciu
Pstryczek nim otworzysz je życie nabierze sensu
Kolory tęczy znów chwycisz bez trudu,
Bo życie to największy ze wszystkich cudów

[Buka:]
Zamknij oczy!
Spójrz na dziecka śmiech, jego pierwsze kroki
Pierwszy wdech powietrza, przedbiegi przygody
Czas mroczy się w dźwiękach werbli, trwogi
Ale drogi do szczęścia to kręte schody
Jednak zdobi je odwieczna głębia wymowy
Tego co nie może przejść na serca do głowy
Aby zdobyć po kolei w częściach pejzaż szkody
Namalowany przez wszechświat bez pędzla w dłoni
Zamknij oczy i pomyśl o nich, nie ważne są wole
Czy naprawdę jest możliwe by był wymyślony?
Czy naprawdę wszystko jest przypadkiem losowe?
Nie sądzę, sposoby by odnaleźć prawdę są w tobie
Jak linie papilarne, unikalna każda z sekund
I na karmie nimi garści póki starczy oddechu
I nawet gdybym nigdy miał nie zrozumieć sensu
Dzisiaj dziękuję za ten dar, bo to coś więcej

Dziś zamknę, oczy policzę do dziesięciu
Pstryczek nim otworzę je, życie nabierze sensu
Kolory tęczy znów chwycę bez trudu,
Bo życie to największy ze wszystkich cudów
Dziś zamknij oczy policz do dziesięciu
Pstryczek nim otworzysz je życie nabierze sensu
Kolory tęczy znów chwycisz bez trudu,
Bo życie to największy ze wszystkich cudów

[Skor:]
Podnieś wzrok, poczuj ciepło promieni
Zanurz się w głębi złocistej jesieni
W śniegu bieli poczuj chłód przemijania
Nim przebiśniegi oznajmią swój zamiar
I świat zmieni się w zieleni barwach
Składając Ziemi pocałunek na wargach
Na losu kartach znów spiszemy strofy
Sumując nasz dokonania i głupoty
A uczuć dotyk znów przyniesie uśmiech
Karmiąc nas tym co ludzkie, aż w końcu uśnie
By wrócić później i zachwycić serce
Balans na równoważni - smutek i szczęście
Nie trzeba więcej tylko ufaj nadziei
Nie trzeba więcej tylko pamiętaj o nas
Przeciw wszystkiemu co ciągle nas dzieli
Przeciw wszystkiemu co chce nas pokonać.

Dziś zamknę oczy, policzę do dziesięciu
Pstryczek nim otworzę je, życie nabierze sensu
Kolory tęczy znów chwycę bez trudu,
Bo życie to największy ze wszystkich cudów
Dziś zamknij oczy, policz do dziesięciu
Pstryczek nim otworzysz je życie nabierze sensu
Kolory tęczy znów chwycisz bez trudu,
Bo życie to największy ze wszystkich cudów.