Disturbed: The Sound Of Silence

Witaj ciemności mój stary przyjacielu,
Znowu przyszedłem z tobą porozmawiać
Ponieważ wizja delikatnie się skrada,
Zostawiłem nasiona, kiedy spałem,
I wizja, która została zasadzona w moim mózgu
Wciąż pozostaje
W dźwięku ciszy.

W niespokojnych snach szedłem sam
Wąskie uliczki bruku
„W blasku latarni ulicznej,
Obróciłem kołnierz do zimna i wilgoci
Kiedy moje oczy zostały zadźgane błyskiem
światło neonowe
To podzieliło noc
I dotknął dźwięku ciszy.

I w nagim świetle widziałem
Dziesięć tysięcy ludzi, może więcej.
Ludzie rozmawiają bez słowa,
Ludzie słyszący bez słuchania,
Ludzie piszący piosenki, których głosy nigdy nie udostępniają
I nikt nie odważył się
Zakłóć dźwięk ciszy.

„Głupcy” powiedziałem: „Nie wiesz
Narasta cisza jak rak.
Usłysz moje słowa, abym mógł cię nauczyć,
Weź moje ramiona, abym mógł cię dosięgnąć. ”
Ale moje słowa jak ciche krople deszczu spadły,
I echo
W studniach ciszy

A ludzie kłaniali się i modlili
Stworzyli neonowego boga.
I znak rozbłysnął ostrzeżeniem,
W słowach, które tworzyły.
I znaki mówiły: Słowa proroków
są napisane na ścianach metra
I kamienice.
I szeptali w dźwiękach ciszy