Erikson dym : Erikson dym x płotek rapowy zostawiłem moje stare całe życie

ZWROTKA 1]
Zostawiłem moje stare życie na dziś i na jutro nie oglądam się za siebie tylko przed siebie
Powstaję jak Feniks z popiołów na tej rap scenie przeciągnięta nielegalem nielegalnem
A ty nadal uśmiechnięty stoję na rejonie kojarzę z twarzy kojarzę na pewno o czymś marzy
Myśląc przeglądając w niebo Niemcy Polska gol 1:0 banda Łysego wyszło na moje
Warto pomagać innym ludziom przyświecać innym celem
Daliśmy się pijani to było coś pięknego w okolicy roku 2000
Sprawa oczywista chyba pierwszego chyba 20 na Piotrkowskiej pijąc pierwszego
I pozbierałem się i pisze wersji i teksty nigdy się nie poddaję
Z gleby zawsze powstaje jak feniks popiołów na tej scenie powstaje
Życie mnie nauczyło pokory szacunku dla siebie dla rodziny
Kocham cię mamusiu kocham cię tatusiu chcę być najlepszym raperem Łódź.
REFREN]
Ulice , klimaty życia mnie uczyły na tej dzielnicy miasta
Mrok mnie tu przytłacza a nie życia pozbawia
Prawdziwy rap się przetacza to nie autopografia to muzyczna kaligrafia
Ulica mnie szanuje a nie pyskuje ten klimat jest mi znany
A nie jest tu tylko napisany ale jest tu też zaznaczany.[ZWROTKA 2]
W życiu nie idę na skróty lecz biegnę po swoje
Takie klimaty i rozboje procedura uliczne zasady zakazy i korek twojej zabawy
Bo napiłeś się kawy harakteru nie Zmienię bo życie dawało mi w kość
Lecz nauczyło mnie pokory i szacunku do rodziny
Łapy precz marne typy tu jest ogień nie dla lipy
Wasze wersy tanie chwyty ja tu wchodzę robię hity
Tym samym zamykam ci mordę .
REFREN]
Ulice , klimaty życia mnie uczyły na tej dzielnicy miasta
Mrok mnie tu przytłacza a nie życia pozbawia
Prawdziwy rap się przetacza to nie autopografia to muzyczna kaligrafia
Ulica mnie szanuje a nie pyskuje ten klimat jest mi znany
A nie jest tu tylko napisany ale jest tu też zaznaczany
OUTRO]
Patrzę w przyszłość, już nie wracam do wczoraj,
Każdy ból mnie wzmocnił, każdy upadek to historia.
Feniks z bloków — znów unoszę się ponad dym,
Łódź w sercu, ogień w duszy — to mój życiowy hymn.

Nie chcę sławy, chcę szacunku, to różnica jak dzień i noc,
Za rodzinę, za ulicę — do końca w sercu moc.
Choć los testował mnie nie raz, dziś staję tu dumny,
Bo nawet w mroku znalazłem drogę do swojej dumy.