Grammatik: Nie ma czasu pomy

Mówię ci, każdy z nas szuka spokojuGdzieś w głębi, każdy chce być daleko od kłopotówLecz wielu woli, na skróty, gdzieś na łatwiznęNa przypał, na kredyt, biorąc w sobie życieLecz pomyśl, nim będzie za późno by się połapaćNie ma takich kredytów, których nie trzeba spłacaćSzybka, łatwa kasa, wozić każdy chce się szumnieNie rozumiem tego, praca rządzi wszystkim wokół mnie(wokół mnie)Obowiązki, lecz na spoko znajdę chwileGdy inni pędzą, znajdę moment by pomyślećZa mało czasu, a u mnie życie spontaniczneStojąc z boku, gdy peleton chce pędzić szybciejSzukając szczęścia w zwykłych momentachNie masz czasu pomyśleć, nie widzisz chwil pięknaNic, nie widzisz w tej o banały walcePędzisz, ale cały świat ucieka ci przez palceA ja chcę stać by wiatr mi twarz smagałPrzegapiania chwil nie ma w moich planachOd rana spokój, od rana świat przez pryzmat otwartych oczuPewne, trzeźwe spojrzenie, nie to z billboard'ówRzeczywistość, ja spędzę swoje życie myślącPatrzysz, obserwujesz, cały świat masz w garściA za chwilę na nic nie masz gwarancjiI tracisz kolejne szanse, beztroskoNie ma czasu by pomyśleć, wciąż gonisz za młodościąCoraz starszy, spontanicznie gubisz ostrość wspomnień kalejdoskopKłóci się z teraźniejszością, żyjesz w innym rytmieBo coś przestało istniećTyle czasu, a teraz już nic nie wyniknieJak zwykle zapomniałem się zastanowić, odwykłem od obrazuW którym nie wszystko mam od razuNikłe szanse, czy widzę egoistę, gdy w lustro patrzę?Nie jestem bez winy więc rymami płaczęCzy płaczą inni, czy tak jak ja tracą siłyNie żałują, bo nie chcą, czują się nieomylniIść lepszą drogą, to gubić przeszłośćPieprzyć dane słowo, brać przeciętność umysłowąJako bycie sobą, przyjdzie czas gdy się zastanowiąNie mam czasu nawet, aby o tym wspomniećZamknąć usta, oczy spuścić skromniePowiedzieć głośno co mnie drażniPopuścić wodze wyobraźniLatarnie wszędzie dawno zgasłyJedynie jeszcze świecą gwiazdyA pośród nich się zastanawiamCzy znajdę czas, który ucieka nadalW szalonym pędzie, gubię sens życia coraz częściejZmrużyć oczy, przewidzieć to co będzieNie mam już sił by przez dziurkę od klucza świat podglądaćZe zwątpieniem czekać na kolejne wschody słońcaNie widzieć końca, wciąż zwlekać, przed tym uciekaćNie bać się, bo przecież nie ma czegoNieustannie, poznając sekrety istnieniaRezygnuję, z życia ostatniego tchnieniaTo te spojrzenie jak ta ziemia nadal trwająSą fałszywe, no bo w końcu przemijająŁatwiej się zaszyć i o tym nie myślećZapomnieć jest łatwo to co w życiu najważniejszeGdy biegniesz na oślep po drodze gubiąc szczęścieW garść weź się chłopak, dni wiadomo, nie są lekkieNic w przyrodzie nie ginie i wszystko ma swoje miejsceŚwiat przegapić jest łatwo, więc dobrze się zastanówI konsekwentnie, nie na przypał ruchy planujRanki czasem nie są piękne, to wiadomo, ale przecieżSą zawsze czymś nowym wieczorem, możesz czuć się lepiejNigdy nie jest za późno by odwrócić bieg wydarzeńI pokonać nieszczęścia, które chodzą od lat w parzeWszystko może się zdarzyć, musisz być przygotowanyNikt od razu w życiu nie jest spisany na stratyNie ma czasu pomyśleć, bo zostawiłeś go przed latyZa błędy młodości będziesz długo spłacał ratyOczywista rzecz, którą gubisz w miasta gwarzeMasz kogoś obok, to niech nową drogę ci wskażeNie będziesz przecież żyć w nie swoim wymiarzePamiętaj o tym, na razieŁatwiej się zaszyć i o tym nie myśleć