Jack White: Sixteen Saltines

Ona ma paczkę chipsów na szafce
I pudełko z ciastem w pierwszej szufladzie
Jestem głodny, a głód będzie marudził
Jem szesnaście solonych krakersów, po czym dalej ssie mnie zażarcie

Każdego ranka dostarczam wiadomości
Czarny kapelusz, białe buty i jestem cały czerwony
Ona ma wielką lodowkę, którą widzę zza okna
Żarcie wewnątrz, żarcie na zewnątrz, nie chce się dzielić, a ja tak chce

Kto jest tak głodny? Kto jest tak głodny? Kto jest głodny?
Kto jest tak głodny, no kto ?
Gdy się nudzę, myślę o tym co robisz na kolację
A gdy jestem głodny, myślę tylko by wpaść na libację
I o chipsach o smaku paprykowym i o tym by dotykać Cię, gdy kawałkiem ciasta ubrudzisz się
Ostrza noży kroją na kawałki te przysmaki me
Patrzę jak Wbijają się, łykam ślinkę na samą myśl że mógłbym przy Tobie być
Słyszę Twoje słowa : możesz sobie tyć
Szminka błyszczy, lecz to nie obchodzi mnie wcale
Teraz ważne jest bym pojadł sobie jak w karnawale

Nakarmiony jestem, to moja siła dopóki nie upadnę znowu z głodu
Nie możesz tego pokonać, gdy mnie spotkasz musisz karmić mnie
I tylko Bóg wie jaka jest metoda na to szaleństwo

A gdybym usiadł i wypił parę drinków
Jestem pewien, że wypiłbym conajmniej dwa a gastrofaza dopadłaby mnie
Ale dam sobie radę sam. Jestem sprzedawcą w spożywczym, podjem tu i tam.

Kto jest tak głodny? Kto jest tak głodny? Kto jest głodny?
Kto jest tak głodny, no kto ?