Jeanne Mas: Johnny Johnny

Noc swe okna otwiera
Na pustynną planetę
Gasząc papierosa
Gra niemą nutę

A on zamyka złamane serce
Odliczając samotność
Za zardzewiałą kratą
Przez nią me życie ginie, usycha

I wtedy Johnny, Johnny obejmuje pustkę w ramiona
Gdy Johnny, Johnny budzi się, nie znajduje jej
I wtedy Johnny, Johnny gubi się i nie rozumie
Nie, Johnny, Johnny ona już nie jest twoja

Niczym gasnące echo
Osłabione gehenną
Ty wciąż ją kochasz

Ściany śladami pokryte
Zapach jej krąży tu nadal
Szukasz jej w pustej flaszce

I on upija się niepewnością
W dumie ukrywa zranione serce
Spada żelazna kurtyna
Jakże przeżyć bez niej?

I wtedy Johnny, Johnny obejmuje pustkę w ramiona
Gdy Johnny, Johnny budzi się, nie znajduje jej
I wtedy Johnny, Johnny gubi się i nie rozumie
Nie, Johnny, Johnny ona już nie jest twoja

Niczym gasnące echo
Osłabione gehenną
Wciąż kochasz ją