Lana Del Rey: Carmen

Ona nie kocha, po prostu udaje,
całusów nie lubi, nie chce miłości.
Szczerze, ona kocha samotność,
tylko sprawia wrażenie pragnącej kogoś, a zarazem niedostępnej.

Kiedy ona przechodzi, nie ma oczu niepatrzących na nią,
chociaż w środku cierpi - na jej ustach uśmiech
i czerwona szminka, tuszem podkręcone rzęsy.
Kiedy upada każdy wyciąga rękę,
by pomóc, by podnieść królewnę,
a ona umiera, umiera.

Carmen jest najpiękniejsza.
Któż nie kocha Carmen?
Carmen nie da się nie kochać.
Ona świeci.
Ona błyszczy jak gwiazda.

Ubiera się rano, by wzbudzić znów podziw,
lecz zakłada duże okulary przeciwsłoneczne,
tak aby nikt nie zobaczył jej oczu po przepłakanej nocy.
pomimo wszystko jest najpiękniejsza.

Kiedy ona przechodzi, nie ma oczu niepatrzących na nią,
chociaż w środku cierpi - na jej ustach uśmiech
i czerwona szminka, tuszem podkręcone rzęsy.
Kiedy upada każdy wyciąga rękę,
by pomóc, by podnieść królewnę,
a ona umiera, umiera.

Carmen jest najpiękniejsza.
Któż nie kocha Carmen?
Carmen nie da się nie kochać.
Ona świeci.
Ona błyszczy jak gwiazda.

Nie wie co ma począć,
żyje, oddycha, jest na pokaz,
a serce jej puste, tylko chwilowo wypełnione trucizną.