Lilu: Nasz zak

Ten zakątek świata należy do mniePóki mam gdzie wracać nie boję się wspomnieńBył i będzie nasz ten zakątek świataTu poczekam na ciebie żebyś wiedział, że masz dokąd wracaćPotrzebuję to wiedzieć, że mam czekać na ciebiePotrzebuję cię mieć gdzieś, nie przy sobie, ale dla siebiePotrzebuję to czuć, że mogę zawsze cię czućI potrzebuję byś poczuł, możesz zawsze tu wrócićHej kochanie, dostałem wezwanie, muszę biecJeśli chcesz mnie mieć, wykrzykuj to, kiedy będę gdzieśJa wrócę kiedyś z ekspedycjipowrót zapisany w definicji niczym nuty w kompozycjiRuszam z marszu do krainy cudów i fikcjii fałszu i paradoksalnych ekspozycjiRuszam z krucjatą, ja jadę z homiliąNiejeden z trzystu a jeden na milionWynagrodzę sumę utraconych chwil, yoPo czym znów będziemy familiąPotrzebuję to wiedzieć, że mam czekać na ciebiePotrzebuję cię mieć gdzieś, nie przy sobie, ale dla siebiePotrzebuję to czuć, że mogę zawsze cię czućI potrzebuję byś poczuł, możesz zawsze tu wrócićBo ty musisz jechać, ja to wiem i na pewnoBędę tu czekać dopóki promienie słońca zwiędnąBędę tu czekać nim z drzew liście spadną setny razBo mogę czekać tu na ciebie nawet setki latBo ty musisz jechać chociaż nie chcesz, ja wiem toWięc będę czekać póki domy w gruzach legnąBo ty musisz jechać, ale ja muszę zostaćBo do kogo wróciłbyś po odbudowanych mostach?A kiedy wrócisz już ci nigdy nie pozwolęTak długo nie być i tak daleko odejśćZalana szczęściem, że nareszcie już jesteśTylko kiedy to będzie?Potrzebuję to wiedzieć, że mam czekać na ciebiePotrzebuję cię mieć gdzieś, nie przy sobie, ale dla siebiePotrzebuję to czuć, że mogę zawsze cię czućI potrzebuję byś poczuł, możesz zawsze tu wrócić