Maciej Stuhr: Chciwo

Kto odgadnie, o czym marzę
i rozmyślam całe dnie,
co zaprząta umysł, serce,
ciało, duszę, kto to wie,
co przedmiotem mych snów,
czy to pełnia, czy nów,
czy to sierpień, listopad czy maj.
Gdy się zbliża, świat przestaje
dla mnie nagle liczyć się,
oczy całe mgłą zachodzą,
serce śpiewa górne "c",
gdy ta chwila tuż, tuż,
cały drżę, blednę już -
ja pożądam, ja pragnę, ja chcę!
Malutkie ciasteczko,
kruchutkie ciasteczko,
słodziutkie, a w środku wisienka!
Z niezwykłej foremki
niezwykłe ciasteczko!
Z ciasteczkiem się życia nie lękam!
Dawniej tylko przy niedzieli
ciastkiem zwykłem raczyć się,
później wtorki oraz czwartki
w ciastka się zmieniły dzień!
Dziś już brakło mi dni,
w których nie poczułbym
tego smaku, zapachu, tych chwil.
Żadnej myśli ni czynności
skończyć nie potrafię już!
Nie pomaga mi, bo przepadł
w ciastkach także - Anioł Stróż!
Wszystko dziś kręci się
wokół tego, co jest
zlepkiem mąki i cukru, i jaj!
Malutkie ciasteczko,
kruchutkie ciasteczko,
słodziutkie, a w środku (spokojnie!) wisienka!
Z niezwykłej foremki
niezwykłe ciasteczko!
Z ciasteczkiem się życia nie lękam!
Malutkie ciasteczko,
kruchutkie ciasteczko,
słodziutkie, a w środku wisienka!
Z niezwykłej foremki
niezwykłe ciasteczko!
Z ciasteczkiem się życia nie lękam!
Ktoś powiedzieć mógłby: Ciastko
przecież ciastkiem tylko jest...!
Jak więc można się od niego
aż tak uzależnić się?!
Nie wie pewnie ten ktoś,
co po zjedzeniu go
dzieje ze mną się,
gdy przyjdzie noc...
Co?
No bo co się niby, może stać, tak?
po zjedzeniu takiego jednego
małego, głupiego ciasteczka
z niezwykłej foremki, z wisienką ciasteczka?
Nic?
Otóż, błąd, błąd!
To jest bestia - nie ciasteczko!
Słucham? Zjeść?
Proszę bardzo, sami Państwo tego chcieli...
Nie ręczę teraz, co się stanie...
Zbliża się, idzie, idzie...
Po ciastku baby mi trza,
pieniędzy mi trza
i wina mi trza czerwonego!
Zabawy mi trza
i zjeść dobrze trza!
Ja żądam, by żyć na całego!