Margita Ślizowska: Gulistan

słowa: Konstanty Ildefons Gałczyński
muzyka: Jerzy Satanowski
Widzisz te mgły? te mgły to świat,
Gulistan to ogród róż,
W ogrodzie - mówi - strumienie.
Róże? na skronie - mówi - róże włóż,
Strumienie - mówi - to cienie.
Kto mówi? - mówi - To kilka chwil.
Świat - mówi - jak lalka znika.
Ach, to nic - mówi - to tylko tryl.
Kto mówi? Mówi muzyka.
Jeszcze się podnieś, jeszcze się schyl,
Przebiegnij po klawiaturze.
To nic nie znaczy, to tylko tryl,
To tylko z trylów róże.
To są te gaje prawdziwych snów,
Te dłonie i te dotyki,
I to, co wznosi się, i znów, i znów
Plastyczniejące muzyki.
Nie krzycz, nie trzeba już tyle lat...
To wszystko nic nie znaczy....
Widzisz te mgły? te mgły to świat,
A to jest krew twej rozpaczy.
I znowu w górę, i znów, i znów
Wyrastającym trylem:
A może dosyć trylów i słów?
Poczekaj jeszcze chwilę.
Jeszcze chwileczkę małą jak tryl,
Świt także będzie wkrótce.
Słabnij czy mężniej, wątp czy się sil
Śmierć zagra ci na dudce.
Gulistan - mówi - to ogród róż
W ogrodzie - mówi - strumienie.
Róże? na skronie - mówi - róże włóż,
Strumienie - mówi to cienie.
Kto mówi? - mówi - To kilka chwil.
Świat - mówi - jak lalka znika.
Ach, to nic - mówi - to tylko tryl.
Kto mówi? Mówi muzyka.