Mia Hipnosis: Nieujarzmiony | Kruk i Duchy | Słowiańska Saga | 20 tysięcy Słowian!!!

Niech mnie powali burza i grad,
Niech mnie opluje zazdrosny świat.
Niech rzucą kamień, niech nóż mi wsadzą —
Ja i tak wstanę. Wrogowie — padną.

Niech mnie okryje bezgwiezdna noc,
Niech wrzucą w ogień, odbiorą moc.
Niech mnie zakopią pod zwałem ziemi —
Nie zniszczą moich słowiańskich korzeni.

To ja — Niepokonany!
To ja — Nieujarzmiony!
Słowiańska krew jak lawa płynie.
Wilk w moim sercu nigdy nie zginie.

Niech mi odbiorą nadzieję i światło,
Niech myślą, że coś we mnie zgasło.
Niech mnie przemielą życia problemy
Ja wstanę silniejszy i to się nie zmieni.

Niech ogień spali, niech utopi woda.
Niech mnie dopadnie odwieczna trwoga.
Niech każdy powie, że upadam w dół
A ja powstanę jak prawdziwy król.

Z krwi się rodziłem — z krwi wstaję znów.
Przez życie mnie niesie pradawny duch.
Ból mi nie straszny, znam jego smak.
Upadam i wstaję, tysięczny raz.

Niech runy płoną — ja stoję twardo,
Bo moje serce jeszcze nie umarło.
A gdy Weles woła spod ciemnych bram —
Odpowiem chłodno: „Ja jeszcze gram”.

Moje serce, kamień z pradawnych gór,
Nie ruszy go gniew, nie tknie go ból.
Niech wichry wyją, niech świat się pali.
Ja trwam jak żelazo. Niezłamany!!!

To ja — Niepokonany!
To ja — Nieujarzmiony!
Do bogów składam pokłony.
Z ognia zrodzony.

To ja — idę przez burzę.
To ja — nigdy nie tchórzę.
To ja — Jestem nieujarzmiony
Z pioruna zrodzony.

To ja — światem władam.
To ja — nigdy nie padam.
To ja — Jestem nieujarzmiony
Z pioruna zrodzony.