Michał Bajor: Flamandowie

Flamandowie tańczą milcząc wciążPrzy niedzieli tańczą FlamandowieNie pogadasz z nimi w tańcu, boFlamandowie nierozmowni sąTańczą, bo dwadzieścia mają latPiękny wiek, by się dowiedział światŻe miast o staropanieństwo drżećTrzeba za mąż iść i dzieci miećTak rodzice przykazali imBelfer w szkole i na mszy w klasztorzeOjciec przeor przez kadzideł dymTak nauczał i dlatego może Tańczą takTańczą tak Flamandowie tańczą takObcy jest im w tańcu słodki dreszczGdy w niedzielę tańczą FlamandowieGdy Flamandów trochę znasz, to wieszObcy jest im jakikolwiek dreszczTańczą, gdy trzydzieści mają latPiękny wiek, by się dowiedział światŻe ich życie swój osiąga celRosną dzieci i na piwko chmielIch rodzice z dumy puchną ażBelfer w szkole i na mszy w klasztorzeOjciec przeor rozjaśniwszy twarzPuchnie z dumy i dlatego może Tańczą takTańczą tak Flamandowie tańczą takTańczą przy niedzieli milcząc wciąż Bez uśmiechu tańczą FlamandowieBo kto zna ich, co tu kryćNie do śmiechu jest Flamandem byćTańczą mając siedemdziesiąt latPiękny wiek, by się dowiedział światŻe ich życie osiągnęło celRosną wnuki i na piwko chmielCali w czerni jak rodzice ich Belfer w szkole i jak mnich w klasztorzeDo podziału w testamentach swychMają sporo i dlatego może Tańczą takTańczą tak Flamandowie tańczą takFlamandowie tańczą milcząc wciążPrzy niedzieli tańczą FlamandowieMają twarze bez kropelki krwiKto ich zna ten rację przyzna miTańczą, bo skończyli już sto latPiękny wiek, by się dowiedział światŻe się ma prawnuki że ho hoI że nóżki jeszcze żwawe sąW tańcu płyną do rodziców swych I do belfra, co ich beształ w szatniDo przeora, co rozgrzeszał ichPłyną, gdy już może raz ostatniTańczą takTańczą tak Flamandowie tańczą takTańczą takTańczą tak Flamandowie tańczą tak