monicc004: Schizofrenia koma miłość

SCHIZOFRENIA KOMA MIŁOŚĆ


Cichutko i powoli,lub brutalnie, bez skrupułów,
Nadchodzi.
Ogarnia całe ciało, pochłania umysł, wyniszcza we mnie
Wszystko.
Myślę że walczę, lecz mimowolnie oddaję siebie sama,
Poddaję się...
Tak długo walczyłam, zbierałam myśli składałam je. Poza mną stany werbalizacji, trudne chwile poświęcone walce samej z sobą. Żyłam by odżyć, walczyłam o wolność, o moje prawa do prywatności. Chciałam narodzić się i zrozumieć, uświadomić, co tak naprawdę wzburzyło we mnie szalejącą krew i co milionom ludzi zabiera tlen. To proste przemyślenia, moja własna refleksja, odzwierciedlenie, bólu, strachu i więcej nic. To wyrzucenie zła co krzywdzi wielu.




Opadam swobodnie tak lekko,
Poddaję się,
Oddaję się, sobie
Ukradkiem naciskam najczulszy punkt,
Wyczuwam puls,
i tępy ból, jest mój
Błagam Cię, zabij ją, zabij ją, zabij mnie.

Dotykam i czuję jak męczę się,
Pozwalam jej,
Otwieram się, chcę
Powracam wiernie, bezbronnie, grzecznie,
Weźmie mnie,
Nie pozwól nie, walcz!
Błagam Cię, zabij ją, zabij ją, zabij Mnie

..........................................................................CDN

Krótki rozdział wielkiej prawdy, dla zrozumienia, dla was, dla tych którzy nie wierzą, dla wszystkich.
Jestem teraz w cichym miejscu, jestem tu zupełnie sama i tylko widzę miliony twarzy, patrzą na mnie i przeszywają. Stoję więc, bezbronnie otulona w ramionach odrętwienia i nie zrobię nic, zupełnie nic, jestem słaba. Czuję jak rozpływam się wewnątrz, spadam coraz niżej, stopy ciężkie. Nerwowo spoglądam na boki , a oni patrzą i widzą, jak w bezruchu usiłuję ułożyć swoje ciało tak, by współgrało zresztą. Pierwszy dyskopatyczny ruch, prawdziwe oblicze jedności ducha i ciała, skaza neurotyczna. Wszystko dokładne, przejrzyste, wyraźnie zniszczona. Następny wysiłek, a w oczach lęk- wyraz litości nad własną osobą, po prostu schodzę ze sceny.
A teraz wchodzę niczym niemowlę i wszystko ostrożnie, bardzo powoli. Powstaję i gasnę, gdy stracę wiarę. To jak na krawędzi, spadasz, gdy blisko ktoś stoi
Nie jestem sobą, coś mną kieruje, dokładnie umie przejąć kontrolę, lub ja jestem nikła na grząskim gruncie, zbyt młoda i prosta, by stawić czoła i aby zwyciężyć w nierównej walce.
Mógłby wziąć wszystko, co tylko zechce, zwyczajnie odejść, lecz woli zostać. Pragnie poniżać, by podziwiać, jak znikam, zamieram, jak blednę.
.......................................................................................CDN

Zostawiam przy Tobie coś swojego,
Nie pytaj dlaczego.
To moja twarz, zdobiona własnoręcznie,
Są plamki krwi, czuję się niezręcznie.
Tak nie wypada, jednak jest moja,
Pocałuj ją, kiedyś była Twoja.
................................................................................................CDN