Александр Розенбаум : Вальс тридцать седьмого года

Od Nieglinki, gdzie trakt mgłą jest zakryty,
Płynie muzyka do mnie przez błękitny mrok.
O na Boga! Nie wyłączaj tej płyty,
Walcem tym witaliśmy pamiętny ów rok.

Na trzy takty zamieć wieje nocami,
Na trzy takty klucz przekręca się w drzwiach...
Zapominam... Bo nie było to z nami...
Na trzy takty ognisko dopala się w skrach.

Ten walc stary bierze ciebie w ramiona
Pamiętają szorstkie ręce me, co dał nam los -
Ciepły wieczór i jałowców aromat,
Naszą miłość zaklętą w tej muzyki głos.

Walc rozłąki nosi listy po kraju...
I niestety, w nich adresu zwrotnego wciąż brak.
Ponad ziemią myśli nasze latają
I nadziei walc poznał już cały Gułag.

Od Nieglinki, gdzie trakt mgłą jest zakryty,
Płynie muzyka do mnie przez błękitny mrok.
O na Boga! Nie wyłączaj tej płyty,
Walcem tym witaliśmy pamiętny ów rok.