Pink Floyd: High Hopes

Poza horyzontem miejsca, gdzie żyliśmy w młodości
W świecie magnesów i rewelacji
Nasze myśli błąkały się nieprzerwanie i bez granic
Oto rozbrzmiał Dzwon Podziału

Wzdłuż Długiej Drogi i w dół przez Groblę
Ciekawe czy jeszcze się tam spotykają

Istniała zgraja przybrana w łachmany, która podążała w ślad za nami
Gnaliśmy, zanim czas zdołał odebrać nam marzenia
Pozostawiając za sobą miriady małych istot próbujących przykuć nas do ziemi
Do życia trawionego powolnym rozkładem

Trawa była zieleńsza
Światło lśniło jaśniej
Razem z przyjaciółmi
W noce pełne cudów

Patrząc ponad żar płonących za nami mostów
Aby zerknąć raz jeszcze, jak zielono było po drugiej stronie
Kroki prowadzą naprzód, lecz w snach wędrujemy wstecz
Przyciągani z nurtem nieznanej namiętności

Wznosząc się na wyższy pułap z rozpostartą flagą
Dotarliśmy na obłędny szczyt wyśnionego przez ten świat marzenia

Na zawsze już obarczeni pożądaniem i ambicją
Mamy w sobie pewien głód, wciąż nienasycony
Nasze znużone oczy wciąż błądzą ku horyzontowi
Mimo, że podążaliśmy tą drogą już tak wiele razy

Trawa była zieleńsza
Światło lśniło jaśniej
Smak był słodszy
W noce pełne cudów
Razem z przyjaciółmi
Mgła skrzy się o świcie
Strumienie wody tryskają
Nieskończoną rzeką

Już zawsze