Piotr Rubik: Psalm Adama i Ewy

& Zbigniew KsiążekJabłko dawał SzatanMówiąc: zjedz człowiekuBożym prawem pomiatającI do końca świataI na wieki wiekówPan Bóg wygnał ludzi z RajuJabłko dawał SzatanMówiąc: zjedz człowiekuBożym prawem pomiatającI do końca świataI na wieki wiekówPan Bóg wygnał ludzi z RajuObiecał Ewie PanŻe będzie matką matekObiecał Ewie PanŻe Mesjasz wstrząśnie światemObiecał Ewie PanŻe przegra wojnę SzatanObiecał Ewie PanŻe wróci z końcem świataMężczyzna w znoju orze ziemięPo tym jak z Raju wyrzuceniTę ziemię, z której Bóg go stworzyłI w którą się po śmierci zmieniMężczyzna w znoju orze ziemięPo tym jak z Raju wyrzuceniTę ziemię, z której Bóg go stworzyłI w którą się po śmierci zmieniObiecał Ewie obiecał PanChcąc być równi BoguRówno ukaraniPrawdą co zaboleć miałaTeraz jeno mogąSkrywać pod ubraniemSwe spragnione siebie ciałaChcąc być równi BoguRówno ukaraniPrawdą co zaboleć miałaTeraz jeno mogąSkrywać pod ubraniemSwe spragnione siebie ciałaObiecał Ewie PanŻe będzie matką matekObiecał Ewie PanŻe Mesjasz wstrząśnie światemObiecał Ewie PanŻe przegra wojnę szatanObiecał Ewie PanŻe wróci z końcem świataKobieta w trudzie brzemiennościZ płomykiem życia w ciele chodziBo Pan nakazał w swej mądrościW bólu jej dzieci zawsze rodzićKobieta w trudzie brzemiennościZ płomykiem życia w ciele chodziBo Pan nakazał w swej mądrościW bólu jej dzieci zawsze rodzićNa granicy RajuStoją AniołowieMiecze płoną pod okryciemStrzec granicy mająŻeby żaden człowiekNie wziął jabłka z drzewa życiaNa granicy RajuStoją AniołowieMiecze płoną pod okryciemStrzec granicy mająŻeby żaden człowiekNie wziął jabłka z drzewa życiaObiecał Ewie PanŻe będzie matką matekObiecał Ewie PanŻe Mesjasz wstrząśnie światemObiecał Ewie PanŻe przegra wojnę SzatanObiecał Ewie PanŻe wróci z końcem świataKobieta będzie pragnąć mężaOn za to - nad nią ma panowaćMężczyzna w znojnych dni uprzężyDo kresu dni swych ma pracowaćKobieta będzie pragnąć mężaOn za to - nad nią ma panowaćMężczyzna w znojnych dni uprzężyDo kresu dni swych ma pracowaćObiecał Ewie obiecał PanNa granicy RajuStoją AniołowieMiecze płoną pod okryciemStrzec granicy mająŻeby żaden człowiekNie wziął jabłka z drzewa życiaNa granicy RajuStoją AniołowieMiecze płoną pod okryciemStrzec granicy mająŻeby żaden człowiekNie wziął jabłka z drzewa życia