Skorup: Bar

To był przydrożny bar smugi dymu i flipery
Zabita dechami dziura na parkingu motorowery
Okolica nieciekawa jakiś bastion PRL-u
I pogoda tak plugawa jak urok tego terenu
Tylko głodnemu przyszło by tu na myśl stawać
No to się zatrzymałem wcale nie licząc na brawa
Jakaś szama i kawa tylko to mi było w głowie
A kto by się spodziewał że tu się zrodzi opowieść
No to wchodzę zaraz obstrzelony wzrokiem
wszystkich gości tego baru każdy na koncie z wyrokiem
Tu nie trzeba być prorokiem by wywróżyć armagedon
Bo obraz zagłady wypływa z oczu tym zjebom
W kącie siedząc ona ćmiła wtedy peta
Znacie ten kurewski wzrok co ma dwie strony jak moneta
Stawiasz do pionu fileta i oddajesz mu pilota
poproszę białą kawę i jakąś szamę byle nie kota
ostrożnie się rozglądam gdzie tu bezpiecznie zasiąść
znajduję stolik pod oknem tam uporam się z kolacją
wyciągam smartfon by po knajpie się nie gapić
Oby tylko tym zbirom, jakiś pomysł się nie przytrafił
Na ścianie napis wisi śmierć konfidentom
Obym nie musiał tłumaczyć, że nim jestem tym pacjentom
Jest też dancefloor a nad nim srebrna kula
Grającą szafę ktoś odpalił lecą hity popu króla
Zza baru głos woła bym odebrał talerz
A ni śni mi się wybrzydzać, choć chyba nie to zamawiałem
I gdy konsumowałem ona pomknęła na parkiet
w drodze kładąc na stoliku moim jakąś kartkę
Schowałem ją, zjadłem i z baru wyszedłem
Wchodząc do samochodu, myślę teraz odetchnę
Z kieszeni wydobyłem otrzymany w barze prezent
A na nim numer i napis spróbuj mnie frajerze
A to zdzira tylko kto tutaj jest frajer
Ten który zrobi swoje czy ten co pojedzie dalej
Mam wykręcić numer i starmosić ją jak kłodę
Czy lepiej się wiatrować czerwonym samochodem
Uwierz że obie wersje są do bólu chujowe
Stchórzyć, uciec, zostać, może skończyć w grobie
Kto z was panowie mądry jest i mi podpowie
Jestem zdany na siebie i ciekawe co z tym zrobię
Medalu strony obie tutaj śmierdzą zgnilizną
Jeśli w ogóle wyjdę cało z tego to i tak wyjdę z blizną
Deszcz walił o szybę w jakiejś ciemniej piździe
Nigdy nikomu nie powiem jaką podjąłem decyzję